15 चुखला माणसोन कोरता आखा जे ये चुखला छे, बाकीन अधोरमी एने अविस्वासीन कोरता कानलोबी चुखो नि होय. बाकीन तिंदरी बुद्धी एने मोन दुयूबी भुंडला छे.
मे जानतलु एने प्रभू येसुमा मेसेक खरो मालूम होयलो छे कि काहणी चीज खुदोसी विटोव नि होय, बाकीन जू तीनाक विटोव सोमोजतलु तिनान कोरीन विटवलो छे.
खाणान कोरता परमेश्वरोन काम मा बिघाळे आखो काहीन चुखलो ते छे, बाकीन तीना माणसोन कोरता बुरो छे जीना काजे तेरा खाणासी ठूकर लागतेली.
आखा चीजे मारेन कोरता वारला ते छे, बाकीन आखा फायदान नी होय, आखा चीजे मारेन कोरता वारला ते छे, बाकीन आखा चीजोसी उन्नती नी होये.
बाकीन जो काहीन मुयोमा गोथो निकवतलो छे चो मोनोमा गोथो निकोवतलो छे, एने चोत माणसो काजे विटाव कोरतेला छे.
बाकीन जू शंका कोरीन खातलू चू दोंडोन लायक ठेरलू छे, काहाकि चू भुरसू नि कोरतेलू; एने जो काहीन भुरसासी नि होय चो पाप छे.
इनान कोरता तुमु चाहे ती खावू, पिवू, जो जुवे चो कोरु, आखो काय परमेश्वरोन महिमान कोरता कोरु.
एने दिसरे कावा तीनाक एक बुल सोमवायु, “जो काहीन परमेश्वर चुखो ठेरावलु छे तीनाक तू विटावा काहा कोये.”
बाकीन आखा काजे यो ग्यान नी होय, बाकीन काहनास ते हिमी तोक मूर्ती काजे काहीन सोमजीन मूर्तीन सामने बलिदान कोरली चीजो काजे काहीन सोमजीन खातला एने तिंदरो विचार कोमजुर होयने वोजेसी भुंडली होय जातलो छे.
ती आवू आपु खोरला मोनोसी एने पुरा भुरसू साते एने विचारो काजे छेटा कोरणेन मोनोपोर पोर तेळा लीन, एने डीलो काजे चुखला पाणीसी धुवीन परमेश्वर साते आवू.
जो काय खाटेकळानचा वेचायतला छे, चो खावू एने विवेकोन वोजेसी काय मा पुछु?
एने हीनु माणसोन उदळूत लोळाय, होयतेली छे, एने होया खोरली वातोन गोथा ओलोग होय गोयला छे.
ती मसिहन लुय जू आपना खुदो काजे हमेशान आत्मान लारे परमेश्वरोन सामने निरदोष चोळाव गोयू तुमरा मोनो काजे ओवी बी जादा काहा नी चुखो कोरे तुमु जीवतला परमेश्वरोन सेवा कोरु.
ध्यानसी देखता रोयू कि कुदू परमेश्वरोन दयासी छेटू नी रोय जाय, नीती कुदु कोळोवालो थुळ फुटीन तोकलीत आपे, एने लारे घोना सोवटा माणसे भुंडली होय जाय.