19 एने आपना-आपना मुंडका पोर छोयळू नाखसे, एने रोडता जायीन एने कापता जायीन आयळी आयळीन कोयसे, “हाय, हाय, यो मोटलो गाव जेरो धोनोन लारे दोरीयान आखा जहाज वावा मालदार होय गोयला होता, घोळी भोरमा उजळी गोया.”
तेरा तोकलीतोन बिकोन मारे चे जादा नांबे उभरोहीन कोयसे, ‘हे मोटला नगर, बाबेलोन, हे पाक्का गाव, हाय, हाय, घोळी भोरमात तुसेक दोंड जोळ गोयलो छे’”
काहाकि हेरा व्यभिचारोन भयानक आंगुरोन रोस वोजेसी आखा जात्या पोळ गोयला छे, एने कोवीन राजा तिनी पुठी व्यभिचार कोरला छे, एने कोवीन व्यापारी तेरु सुख-विलासोन जादा होयनेसी धोनवान होयला छे.
इनान वोजेसी एकुत दाहळामा तिना पोर पिढा आव लागसे, मतलब मोरोन, एने दुख, एने काव; एने ची आगठामा नाश कोराय जासे, काहाकि हेरु नियाववावू प्रभू परमेश्वर ताकत वावू छे.
“जे दोस सिंगडा तू देख्यू, चे एने जोनावर तिनी वेश्यापुठी दुष्मोनी राखसे, एने तिनीक लाचार एने उगाळली कोर देसे, एने तेरो मास खाय जासे, एने तिना आगठामा धोपाळ देसे.