4 प्रभूमा हमेशा खुशीमा रोयू; मे ओवी कोयो खुशीमा रोयु,
आसमा खुश रोयू; दुखोमा नी बिहीता उबरोयू, प्रार्थना हमेशा कोरता रोयू.
इनान कोरता हे मारा भाशो, प्रभूमा खुशीमा रोयू. चेत वाते तुमु काजे घोळी-घोळी लिखनेमा मेसे काजे ते काय तोकलीत नी होयतो, एने तीनामा तुमरो वारलो छे.
तेत्यार खुशी कोरीन मुजामा रोयजू, काहाकि तुमरेन कोरता सोरगोमा मोटलो फोव छे, इनान कोरता, कि चे तीनु भविष्य कोरता काजे जे तुमरे पेहेले होता, इना रितीसी छळ कोरला होता.
बाकीन जोसो-जोसो तुमु मसिहन दुखोमा सहभागी होयतला छे, खुशीमा रोयू, जीनासी तेरी महिमा प्रकट होयते सोमय भी तुमु खुशीसी भोराय जावू.
आदी रातोन टेमे पौलुस एने सिलास प्रार्थना कोरता जायीन परमेश्वरोन भजन गावता होता एने कैदि तिंदरो सोमवी रोया होता.
चे इनी वातो पोर खुश होईन महासभा ओगोव गोथा जात रोया, कि आमु तेरे नाव कोरता अपमान होयनेन ते ठेहेऱ्या.
ओगर आपु, इनी सोरगो दूत भूनी कुदू दूत भी इनी वारली खोबर काजे छुळीन जो आमु तुमु काजे सोमवाळला छे, कुदू ओवी वारली खोबर तुमुक सोमवाळे, ती शापीत होये.
दुख कोरणे वावान सारखो छे, बाकीन दाहळीन खुशी कोरतेला छे; भिकारी सारका छे, बाकीन जादा जोना काजे मालदार बोनाव देतला छे; ओसला छे जोसा आमरे पुठी काय नी होय ते बी आखो काय राखतला छे.
तोसात तुमु बी खुशीमा रोयू एने मारे साते खुशी कोरु.
