42 काहाकि तेरी बारा सालोन एकुत पुराय होती, एने ची मोरणे पोर होती जेतार चू जातू होतु ती माणसे तीना पोर हिट पोळता होता.
इनापोरसी येसु कोयू, “मेसेक कुन छिम्यो?” जेतार आखा वोवीन देखणे बाज गोया, ती पतरस एने तेरा सातीदार कोया, “हे माहाराज, तुसेक ते गोरदी डाबणे बाज रोयी एने तारे पोर हिट पोळतेली.”
तेत्यार चू सोहोरोन झोपलांचा पुग गोयू, ती देख्यू, माणसे एक मोरला काजे बारथे लीन जाता होता; जू आपनी आशोन एकुत पुऱ्यु होतु, एने ची रोंडायली होती; एने सोहोरोन घोन सोवटा माणसे तेरे पुठी होता.
इनान कोरता जोसू एक माणसोन लारे दुनीयामा पाप आव्यु, एने पापोन लारे मोरोन आव्यो एने इना रितीसी मोरोन आखा माणसोमा फैल गोयी काहाकि आखात पाप कोरला छे.
तेत्यार चू तेरे पुठी गोयू; एने मोटीत गोरदी तेरे पोछोव गोयी, न्या तोक कि माणसे तीना पोर पोळ जाता होता.
तेत्यारुत याईर नावोन एक माणूस जु प्रार्थना घोरोन सरदार होतु, आव्यु एने येसुन पायो पोर पोळीन तीना काजे विनता कोरणे बाज गोयू कि मारे घोर चाल,
एक बायोर जीनीक बारा सालोन लुय वोयनेने बिमारी होती, एने ची तेरी आखी कोमाय दवाखाना पोछोव खोरचू कोर देदली होती, ते बी कुदान हाते वारू नि होयी,