41 तु तारा भाशोन कोचरा काजे काहा देखणे बाज रोयू, एने तारा डूवा मायलो कोचरू नी देखतलु?
जेतार चे तीनाक पुछता रोया, ती चू सुधू होईन तीनु काजे कोयू “तुमरेमा जू चुखलु छे चू पेहेले दोगळू देये.”
इनान कोरता कि चू आपना खुदो काजे देखीन जात रोयतेलु एने तेत्यारुत विसरी जातलु छे कि मे कोसलु होतु.
आखरी, हे गुणू लागाळने वावा, तू कुदुबी काहा नी होय, तू रिकामा छे; काहाकि जिनी वातोमा तू दिसरा पोर दोष लागाळे तिनी वातोमा तू खुदो काजे बी गुणावू ठेरावतलु, इनान कोरता कि तु जू गुणू लागाळलु खुद बी चो काम कोरतेलू.
“गुणू मा लागाळू ती तुमरे पोर बी गुणू नि लागाये.
चेलू आपना गुरुसी मोटू नि होय, बाकीन जू कुदू सिद्ध होयसे, चू आपना गुरु सारखू होयसे.
जेतार तू तारात डूवा मायलो कोचरू नी देखायतो, ती तारा भाश काजे काहा कोयतेलू, “हे भाश; उबरोयजा तारा डूवा मायलु कोचरू निकाव दोम?” हे कोपटी पेहेल तारा डूवा मायलो कोचरू निकाव, तेत्यार जु कोचरू तारा भाशोन डूवामा छे, तीनाक वारू रितीसी देखीन निकाव सोकीस.
तिंदरे जुव थुलाक नानला माछा बी होता; चू धन्यवाद कोरीन तीनुक बी माणसो सामने मेकनेन आग्या आप्यू.