7 चे तीनु काजे पुछा, “हे गुरु, यो आखो कोत्यार होयसे? एने जे वाते जेतार पुरी होयने पोर होसे तिनी टेमोन काय निशाणी रोयसे?”
आखरी जेतार तुमु तिना उजाळने वावी विटाव चीज काजे जा वारू नि होय चा उबरोयली देखू, (भोनने वावा सोमजी लेजू) तेत्यार जे यहुदिमा होय, चे बोयळा पोर दोवळी पोळे.
मे तुमु काजे छाचलीन कोयो कि जेतार तोक जे आखा वाते नि होय जाय, तेत्यार तोक इनी पिढीन कोदिबी आखरी नि होये.
जेतार चू जेतुनोन बोयळा पोर बोस रोयू होतु, ती चेला सुनलामा तेरेनचा आवीन कोया, “आमुक कोय कि ये वाते कोत्यार होयसे? तारो आवने एने जोगोन आखरी निशाणी काय होयसे?”
“चे दाहळा आवसे, जीनामा ये आखा तुमु देखतला, इनामा गोथू न्या दोगळा पोर दोगळू बी नि छुटे यो ढोवी नि जाय.”
येसु कोयू, “हुशारीमा रोयू कि भुलवाय नि जाय, काहाकि घोणा सोवटा मारे नावोसी आवीन कोयसे, ‘मे होयु छे,’ एने यो बी कि, ‘टेम साते आव लागली छे’ तुमु तिना पोछोव झुनी जाता.