13 चू आपना पावोर मायला दोस जोना काजे बुलावीन दोस मोहरा आप्यू एने कोयू, “मारे पोछो आवने तोक लेन-देन कोरजू.”
ओगर कुदु मारी सेवा कोरसे ती, मारे पोछोव चालू; एने चा मे छे, चा वारू सेवक बी रोयसे ओगर कुदु मारी सेवा बी कोरसे ती, बास तेरु मान कोरसे.
शिमोन पतरसोन जुव गोथो, जू येसु मसिहन पावोर एने प्रेषितोन छे, तीनु माणसोन नाव जे आमरू परमेश्वर एने छुटकारू आपने वावु येसु मसिहन धारमिकतान लारे आमरेन तोसो किमतीन भुरसू हासील कोर लेदू.
परमेश्वरोन एने प्रभू येसु मसिहन चेलू याकुबोनचा गोथा चे बारा पिढी काजे गया तीतर बीतर होईन रोयला तीनुक नमस्कार मुकलो.
हिमी मे काय माणसोक मोनावतलु नीती परमेश्वर काजे? काय मे माणसो काजे खुश कोरणेन मारी मोर्जी छे? ओगर मे हिमी तोक माणसो काजे खुश कोरतू रोयतू ती मसिहन दास नी रोयतू.
तेत्यार जीना काजे पाच तुळा जोळला होता चू तेत्यारुत जायीन तिना पोर लेन देन कोऱ्यु एने पाच तुळा एने कोमायू.
जीना काजे पाच तुळा जोळला होता चू, पाच तुळा एने लावीन कोयू, “हे माहाराज, तू मेसे काजे पाच तुळा आपलु होतु, देख, मे पाच तुळा एने कोमायलु छे.”
“एने जीना काजे दुय तुळा आपला होता, चू बी आवीन कोयू ‘हे माहाराज, तू मेसेक दुय तुळा आपलु होतु, देख मे दुय तुळा एने कोमायू.’
तेत्यार जीनाक एक तुळा आपलु होतु, चू आवीन कोयू, “हे माहाराज, मेसेक मालूम होतो कि तू रीसावू माणूस छे; तू जा नि वेरतलु चा काटतेलु छे, एने जा वेरायलो नि होय चा गोथू टुवू कोरतेलू,”
आखरी चू कोयू, “एक मालदार माणूस नांबे देस चाल पोळ्यु काहाकि राजपत लीन पोछु आवे.”
बाकीन तेरा देसोन रोयने वावा तीना पोर दुष्मोनी कोरता होता, एने तेरे पोछोव वोकीलोन लारे कोय मुकल्या, आमुक यो नि पोटे कि यु आमरेपोर राज कोरे.