12 आखरी चू कोयू, “एक मालदार माणूस नांबे देस चाल पोळ्यु काहाकि राजपत लीन पोछु आवे.”
चू सोरग पोर जाईन परमेश्वरोन जेवळे धोळे बोठ गोयू; एने सोरग दूत एने अधिकारी एने ताकत वावा तेरे अधीन कोराय गोयला छे.
तोसुत मसिह बी घोणा सोवटा पापो काजे झेलणेन कोरीन एक कावा बोलीदान होयू, एने जे माणसे तेरी वाट जुवे, तिंदरा छुटकारान कोरता दुसरी कावा बिना पापोन देखाय पोळसे.
पिलात तीना काजे कोयू, “तू काय राजा छे?” येसु जोवाब आप्यू, “तू कोये कि मी राजा छे मे इनान कोरता पोयदा होयू एने इनान कोरता जोगोमा आव रोयू कि खोरलायीन गोवायी आपो जो कुदू खोरलायीन छे, चू मारू बुल सोमवतलु छे.”
तेत्यार चू माणसो काजे यु दाखलू कोयने बाज गोयू, “कहानुस माणूस आंगुरोन वाळी लागाळयु, एने खेत कोरने वावा काजे तेरु ठेकु आप देदू एने घोना सोवटा दाहळान कोरीन परदेस जात रोयू.”
देखू, चू वादवा पुठी आवने वावू छे, एने होर एक डूवू तीनाक देखसे, नी तेत्यार जे हिनाक छेळला होता चे बी येसुक देखसे, एने धोरतीन आखा जाती हीनान वोजेसी छाती ठूकसे होव. आमेन.
काहाकि जेतार तोक चू आपना दुष्मोन काजे आपना पायो तोवे नि लावे तेत्यार तोक तेरो राज कोरनो जोरुरी छे.
“काहाकि चू एक दाहळू ठेरावलु छे, जीनामा चू तिना माणसोन लारे धर्ममा गोथू जोगोन नियाव कोरसे जीनाक चू उब राखलू छे, एने तीनाक मोरलामा गोथू जीवाळीन जी वात आखी प्रणाम कोर देदला छे.”
एने तीनुक आशिष आपतू जाईन ओलोग होय गोयू एने सोरगोमा चुटाय गोयू.
प्रभू येसु तिंदरे साते वात कोरनेन ओवतेन सोरग पोर चुटाय गोयू, एने परमेश्वरोन जेवळे धोळे बोस गोयू.
ओवतेन चू दाखलासी तिंदरे पुठी वाते कोरणे बाज गोयू कि “काहनुस माणूस आंगुरोन वाळ लागाळयू, एने तेरे चारू धोळे वाळ बांदयू, एने रस जुगू कुंडो खोंदयू, एने वाळ बोनाव्यू; एने खेत कोरणे वावा काजे तेरू ठेकु आपीन परदेश जात रोय.”
बाकीन खेत कोरणे वावा पुऱ्या काजे देखीन आपोसमा कोया यु ते वारीस छे, आवू इना काजे मार देजे एने तेरी मेर काजे ली लेजे;
येसु तिंदरेनचा आवीन कोयू, “सोरग एने कोवीन आखो होक मेसेक आपाय गोयलो छे.