22 ओसो होयो कि चू गरीब मोर गोयू, एने सोरगो दूत तीनाक ली जाईन अब्राहामन खुवामा पुगाळ देदा. चू मालदार बी मोर गोयू एने गाळाय गोयू,
चू खुद आपना पापो काजे, आपनी डील पोर लीन ख्रुस पोर चोळ गोयू, जेरेसी आमु पापोन कोरता मोरीन धारमिकतान कोरता जीवन जीवसु, तेरे मार खाणेसी तुमु वारला होया.
पोछु मे सोरगोमा गोथू यो बुल सोमव्यू, “लिख, जे मोरला प्रभूमा मोरतला छे चे हिमी गोथा सोयावा छे” आत्मा कोये, “होव, काहाकि चे आपना आखा मेहनतसी आराम कोरसे, तिंदरा कामे हिंदरे साते जात रोयतला छे.”
काहाकि दाहळू उगतात जुदु तोप पोळतेलु छे एने खोडाक सुखाड देतलु छे. एने तेरो फुल गोव जातलो छे एने हेरी शोभा जात रोयतली छे तेरेन तोसो मातभोर भी आपने वाटपोर चालता-चालता धुवामा मेवाय जासे.
तेरा चेला माहीन एक जिना पोर येसु मोंग कोरतु होतु, येसुन छाती भूनी वाकू वोवीन बोस रोयू होतु.
अगर माणूस आखो जोगो काजे जीक लेसे एने आपना जीवन नाश कोर लेसे, ती तिना काजे काय फायदु होयसे?
काय चे आखान सेवा चाकरी कोरणे वावी आत्मा नि होय? जे छुटकारू लेनेवावान कोरता सेवा कोरणेन कोरता मुकलाय गोयला छे.
चू फेपाऱ्यान मोटात आवाजमा आपना सोरग दूतो काजे मुकलसे, एने चे सोरगोमा इने धोळे गोथा पोल धोळे तोक चारू दिशामा गोथा नेवाळला काजे एखठा कोरसे.
“देखू, तुमु इना नानलामा गोथू कुदा काजे बी वीटरावो नि सोमजनो; काहाकि मे तुमु काजे कोयो कि सोरगोमा तेरा दूते मारा सोरगोन बासोन मूय हमेशा देखतेला छे,”
आखरी; जिना रितीसी पुऱ्या मास एने लुयोन सहभागीता छे, ती चू खुद बी तीना रितीसी सहभागी होय गोयू, कि मोरोनोन लारे तीनाक मोरने पोर ताकत जोळी मतलब भुतडा काजे रिकामो कोर देये.
पतरस पोछु फिरीन तिना चेला काजे पोछोव आवतेलु देख्यू, जेरपोर येसु मोंग कोरतू होतु, एने जू खाणेन टेमे तेरी छाती भूनी वाकीन पुछ्लू होतु, “हे प्रभू, तुसेक धोरावने वावू कून छे?”
बाकीन परमेश्वर तीनाक कोयू, “हे बिन ओकली, इने राती तारू जीव तारे जुव गोथू मांगाय जासे; तेत्यार जो काहीन तू एखठो कोरलु छे चो कुनीन होयसे?”
एने मे तुमु काजे कोयो कि पूरब एने पच्छिम भूनी गोथा माणसे आवीन अब्राहाम एने इसाहाक एने याकुबोन साते सोरगोन राजमा बोठसु,
एने तीनाक लागतो होतो कि मालदारोन टेबल पोरला उसटलासी आपनो पेट भोराये; या तोक कि कुत्रा बी आवीन तेरा घावो काजे चाटता होता.
परमेश्वर काजे कुदुबी कबी नि देख्यो, एखलुत पुऱ्यु जू बासोन खुवामा छे चू तीनाक सामने लाव्यू.