15 इनान कोरता चू तीना देसोन रोहीवासी मायला एकानचा जाय लाग्यू चु तीनाक आपना खेतोम सुवऱ्याक चारणेन कोरता मूकल्यु.
काहाकि आमु बी पेहेले बिन ओकल्या, एने आग्या नि मानने वावा, एने शंकामा पोळला एने भाती-भातीन लालच एने सुखविलासन गुलामीमा होता, एने भेदभाव, एने रीस कोरनेमा जीवन जीवता होता, एने भुंडला होता एने एक दिसरा पुठी सिगी कोरता होता.
बाकीन हिमी पापोमा गोथा छुटकारू होयीन एने परमेश्वरोन दास बोनीन तुमु काजे फोव जोळे जीनासी चुखलाय जोळतली छे तेरो ओमोरकाईन जीवन छे,
जादा दाहळा नी होयला होता कि नानलु पुऱ्यु आखो काहीन एखठो कोरीन नांबे देस जात रोयू, एने चा भुंडला कामोमा आपनो धोन उळाव देदू.
“चुखला चीजे कुत्रा काजे मा आपु, एने आपना मोती सुवऱ्या ओगोव मा नाखू; ओसो नि होये कि चे तीनाक पायो तोवे रोंदवे एने पोछा पोलटीन तुमु काजे फाळ नाखे.”
जेतार चु आखो काहीन खोरचू कोर देदू, ती तीना देसोमा मोटूत काव पोळ्यु, एने चु ठारलू होय गोयू.
एने तीनाक लागतो होतो कि तीना सेंगवामा गोथा जीनुक सुवऱ्या खाता होता, आपनो पेट भोरे एने तीनाक कुदू काहीन नी आपता होता.