46 तेत्यार मरीया कोयी, “मारू जीव प्रभून बोढाई कोरे
काहाकि जोसो लिखलो छे, तोसोच होये, “जो बोढाई कोरे चो प्रभूमा मोटाय कोरे.”
प्रभूमा हमेशा खुशीमा रोयू; मे ओवी कोयो खुशीमा रोयु,
निस्तो योत नी, बाकीन आमु आपना प्रभू येसुन मसिहन लारे आमरू मेव होयतलु छे एने परमेश्वरमा खुश होयला से.
तेरेसी तुमु बीना देखे मोंग राखतला छे, एने हिमी ते तिना पोर बिगुर देखीन भी भुरसू कोरीन ओसा खुशीमा एने मगन होतु जू कोयनेन बारथे एने महिमासी भोरलु छे;
काहाकि सुंता वावा ते आमुत छे जी परमेश्वरोन आत्मान ओगवाईसी आराधना कोरतेला, एने मसिह येसु पोर मोटाय कोरतेला छे, एने डीलोपोर भुरसू नी कोरतेला.
बाकीन परमेश्वरोन धन्यवाद होये जू मसिहमा आमु काजे तीहीवारोमा खुशी लीन फिरतलु छे एने, आपना ग्यानोन गोंद आमरे लारे आखे जागे फैलतलु.
शांतीन परमेश्वर तुमु काजे आखी रितीसी चुखलो कोरे; एने तुमरी आत्मा एने जीव एने डील आपना प्रभू येसु मसिहन आवने तोक पुरो पूर एने निरदोष, एने वारला रोये.
