11 तिने टेमे प्रभून एक दूत धुपोन वेदीन जेवळे धोळे उबरोयलु तिनाक देखाय पोळ्यु.
जेतार सहावू सोरग दूत फेपाऱ्यो फुक्यू ती सोनान वेदी जो परमेश्वरोन सामने छे तेरा सिंगडामा गोथू मे ओसू बुल सोमव्यू,
काय चे आखान सेवा चाकरी कोरणे वावी आत्मा नि होय? जे छुटकारू लेनेवावान कोरता सेवा कोरणेन कोरता मुकलाय गोयला छे.
बाकीन राती परमेश्वरोन एक सोरग दूत बंदी वाळान झोपलु उगाळीन तीनु काजे बारथे लावीन कोयू.
तेत्यार सोरग दूत तीनु काजे कोयू, “मा बिहू; काहाकि देखू, मे तुमु काजे मोटीत वारली खोबर सोमवाळो यो आखा माणसोन कोरता होयसे,
एने सोरगो दूत तीनिनचा माहाय आवीन कोयू, “खुशी एने जीत तारी होये, जीना पोर परमेश्वरोन दया होयली छे! प्रभू तारे पुठी छे.”
सोरगोन दूत तीना काजे जोवाब आप्यू “मे गब्रिएल छे, जु परमेश्वरोन सामने उबरोयतेलू; एने मे तारे पुठी वाते कोरणे एने तुसेक जी वारली खोबर सोमवाळने कोरीन मुकलाय गोयलु छे.
एने प्रभून एक दूत तिंदरेनचा आवीन उबरोयू, एने प्रभून विजावो तिंदरे चारू धोळे चोमक्यो, एने चे घोना जुदा बिह गोया.