8 तुमु बी धीर धोरू; एने आपने मोन काजे पाको कोरु, काहाकि प्रभून आवनेन दाहळू साते छे.
हे भाशो, एक दिसरा पोर दोष मा लागाळू, काहाकि तुमु गुणावा नि बोने; देखू नियाव कोरन्यू झोपला पोर उभू छे.
बाकीन आत्मान फोव, मोंग, खुशी, शांती, धीर, दया, भोलाई, भुरसू.
आखा चीजोन नाश होयन्यो छे; एरेन कोरता एक मोन होयीन प्रार्थना कोरता रोयू.
तुमरी नोरमाय आखा माणसोमा प्रगट होये. प्रभू साते छे.
जू इना वातोन गोवायी आपतलु छे चू यो कोये, “होव, मे मामार आवने वावू छे.” आमेन. हे प्रभू येसु आव.
काहाकि चू तुमरा मोनो काजे ओसू पाकु कोरे कि जेतार आमरू प्रभू येसु आपना आखा चुखला माणसो साते आवे, ती चे आमरा परमेश्वर एने बासो सामने चुखलामा निरदोष ठेराये.
परमेश्वरोन मोंग एने मसिहन धीर एने प्रभू तुमरे मोनमा ओगवाई कोरे.
बाकीन जिना चीजो काजे आमु नी देखतला एने तेरी आस राखतेला ती धीर धोरीन तेरी वाट बी जुवे.
एने तेरा पुऱ्यान सोरगोपोर गोथू आवनेन वाट जुवता रोयू जीनाक चू मोरलामा गोथू जीवाळ्यु, मतलब येसुन, जो आवने वावा मोटला दोंडोन गोथो वाचाडलो छे.
आपना धीरसी तुमु आपना जीवो काजे वाचाडीन राखसू.
येसु तीना काजे कोयू, “कोदि जुवे ती चू मारे आवने तोक रुकाय रोये, ती मेसेक इनासी काय तू मार पोछोव आव लाग.”
वारलो आमरी आस एने खुशी एने बोढाईन मुकुट काय छे? काय आमरा प्रभू येसुन सामने तेरो आवनेन टेमे तुमु बी रोये.
तुमरो सोनो चांदी मा कीट लाग गोयली छे; एने वेदाय तुमरे पोर गोवायी देसे, एने आगठा ओगोव तुमरो मास खाय जासे, तुमु आखरी टेमोमा धोन एकठो कोरला छे.