13 ओगर तुमरेमा कुदू दुखी छे, ती चू प्रार्थना कोरे ओगर खुशीमा छे, ती चू स्तुतीन भोजन गावू.
एने आपसमा भजन एने गीते एने आत्मिक गीत गाव्या कोरु एने आपना-आपना मोनोम प्रभून ओगोव गावता एने भजोन कोरता रोयू.
आपना डीलोमा रोयनेन दाहळामा मसिह तीनासी जू तीनाक मोरनेमा गोथू वाचाड सोकतू जुरेत आवाजमा आयळीन एने आसवा वोयाळी वोयाळीन प्रार्थना एने विनता कोऱ्यु एने भोक्तीन वोजेसी तेरो सोमवाया गोयो.
चे सिहासनोन सामने एने चारू जोनावरे एने पुढाऱ्यान ओगोव एक नोवलो गीत गाव रोया होता, चे एक लाख चौरेचाळीस हजार जना काजे कोवीमा गोथू मुले लेवाय गोयलु होतु, कुदू चो गीत नी सिक सोकतू होतो.
चू घोनु जुदु तोकलीतमा कासावीस होईन ओवी बी दुखोमा भोरीन प्रार्थना कोरणे बाज गोयू; एने तेरु पेसोव जोसो लुयोन मोटा-मोटा तेळा सारखो धोरती पोर पोळतो होतो.
ओवतेन चे गीते गावीन जयतुन बोयळा पोर गोया.
एने मोटला आवाजसी कोये, “छुटकारान कोरता आमरा परमेश्वरोन, जू सिहासन पोर बोसलु छे, एने गाडरान जय-जयकार होये.”
इनान कोरता हे भाशो, काय कोरनो जुवे? जेतार एखठा होयतला, ती एकुत दिलमा भजन नीती प्रचार नीती दिसरी भाषा नीती विजावो नीती दिसरीबुलीन मतलब देखाळ रोयतलु आखो काहीन आत्मान बोढाईन कोरता होयनो जुवे.
तेत्यार चू कोयु, “हे येसु जेतार तू आपना राजमा आवीस, ती मारी फोम कोरजी.”
आखरी काय कोरनो जुवे? मे आत्मामा भोरायीन बी प्रार्थना कोरिस, एने ओकोलसी बी प्रार्थना कोरिस; मे आत्मामा भोरायीन गावीस, एने ओकोलसी बी गावीस.
हे भाशो, जिना भविष्य कोरता मसिहन नावोमा वाते कोरला, तीनुक दुख चुटनो एने धीर धोरणेन एक वारू सोमजू.