5 काय तुमु जो सोमजोतलो कि पवित्र शास्त्र वायबार कोयतेलो छे “जिना आत्मा काजे चु आमरे इचमा बोसाळला छे, काय जू ओसी मोर्जी कोरतेला छे जेरो फोव रीस होये?”
एने मुर्त्यान साते परमेश्वरोन मंदीरोन काय रीसतो? काहाकि आमु ते जीवतला परमेश्वरोन मंदीर छे; जोसू परमेश्वर कोयलु छे, “मे तिंदरेमा बोसीस एने तिंदरेमा चाल्या फिऱ्या कोरिस; एने मे हेरु परमेश्वर होयीस, एने चे मारा माणसे होयसे.”
काय तुमु नी जानतला कि तुमरो डील पवित्र आत्मान मंदीर छे, जू तुमरेमा बोसलु छे एने तुमुक परमेश्वरोनचा गोथू जोळलु छे; एने तुमु खुदोन नी होय?
काहाकि आमु बी पेहेले बिन ओकल्या, एने आग्या नि मानने वावा, एने शंकामा पोळला एने भाती-भातीन लालच एने सुखविलासन गुलामीमा होता, एने भेदभाव, एने रीस कोरनेमा जीवन जीवता होता, एने भुंडला होता एने एक दिसरा पुठी सिगी कोरता होता.
एने पवित्र शास्त्रान पेहेलेन जानीन कि परमेश्वर दिसरा जाती काजे विस्वासी धोरमी ठेरावसे; पेहेलेन अब्राहाम काजे जी वारली खोबर सोमवाळ देदु कि “तारेमा आखा काजे जातीन आशिष जोळसे.”
“चे कुळापती युसूफ पोर डाव धोरीन तीना मिसर देसोमा जाणेवावान हाते वेच देदा, बाकीन परमेश्वर तेरु पुठी होतु”
ओगर चे तीनाक परमेश्वर कोया जिंदरेनचा परमेश्वरोन वचन पुग्यो (एने पवित्र शास्त्रान वात झुटी नि होय सोकतली),
इनान कोरता चे आखा भातीन अधोरमोन एने रीस, खुन कोरनो, एने ओहळायने, एने छोळ एने रीससी घोणा घेरवाय गोया, एने चुगली कोरण्या,
काहाकि पवित्र शास्त्रामा फारो काजे कोवाय गोयो “मे तुसे काजे इनान कोरता उबराख्यू कि तारेमा आपनी ताकत देखाळो एने मारे नावोन वारली खोबर आखा जोगोमा होये.”
एने ओवते पवित्र शास्त्रमा यो लिखलो छे, “जीनाक चे भालू देदला छे, तीना पोर चे नोजोर लागाळसे”.
काय पवित्र शास्त्रमा यो नि आव्यो मसिह दाऊदन पिढीमा गोथू एने बेथलेहेम गावोमा गोथू आवसे, जा दाऊद रोयतु होतु?”