10 एक मुयोम गोथो धन्यवाद एने शाप एने निकवतलो छे हे मारा भाश, ओसो नि होयनो जुवे.
आपनुक वेला पाळणे वावाक आशिष आपु; श्राप झुन आपता.
भुंडलान बोदले भुंडलो मा कोरु एने लोळनेण बोदले मा लोळायु, बाकीन इना बोदले आशिष आपु, काहाकि तुमु आशिषोन वरीस होयनेन कोरता बुलावला छे.
काहाकि हिमी तोक डीलवावा छे इनान कोरता कि जेतार तुमरेमा कुहराय एने झोगळू छे, ती काय तुमु डीलवावा नि होय? एने काय माणसोन रिती पोर नि चालतला?
एरे पुठी होई घोर-घोर फिरीन उजगाय बोन गोयली छे, एने निस्तु उजगाय नि पुन बकबक करती रोयतली एने दिसरा कामोमा हात बी नी नाखतली एने रिकामा वाते बुलतली छे.
हे मारा मोंगावू भाशो, धोकू मा खावू.
हे मारा मोंगावा भाशो, जी वात तुमु जान लेवू होर एक माणूस सोमवनेन कोरता साटू एने बुलनेमा धीर एने रीसमा धीरूस होये.
हे मारा भाशो, तुमरे माईन जादा प्रचारक नि बोने, काहाकि जानतला छे कि आपु प्रचारक ओवी बी गुणावा ठेरावसे.
इनासी आमु प्रभू एने बासोन स्तुती कोरतेला छे, एने इनासी माणूस काजे जो परमेश्वरोन रूपमा बोनावला छे, शाप देतला छे.
काय झोरोन एकुत मुयोम गोथो गुवो एने खोरलो दुयू पाणी निकवतला काय?