7 काय चा तीना वारला नावोन बुराई नि कोरतेला जिनान तुमु कोवायतेला छे?
मे ते पेहेल बुराई कोरणे वावू एने तोकलीत आपनेवावू एने आंदारो कोरणे वावू होतु; ते बी मार पोर दया होयली, काहाकि मे अविस्वासन हालोतमा बिना सोमजे यो काम कोरलु होतु.
जेतार चू तीना काजे मेव्यू ती तीनाक अन्ताकियामा लीन आव्यु, ती ओसो होयो कि एक साल तोक मंडवीन साते संगती एने लोकेत माणसो काजे प्रचार कोरता रोया एने चेला आखान पेहेले अंताखीयामा पेहेला मसिही कोवाया.
तेरा छिंदरापोर एने तेरा जागा पोर यो नाव लिखलो छे, “राजान राजा एने प्रभून प्रभू.”
चू लुय डूबाळला छिंदरा पेहेरलु छे एने तेरो नाव परमेश्वरोन वचन छे.
जीनासी सोरग एने धोरती पोर होर एक घोरोन नाव मेकाय जातलो छे.
मे खुद आखा आराधनालयमा जायीन तीनुक तोकलीत आप्या कोरतू होतु एने येसुन बुराई कोरावता होता, एने रीसवायीन देस मायीन गावमा तिंदरे पोछो पोळतू होतु.
काहनास दिसरान लारे छुटकारू नी होय काहाकि सोरगोन तोवे एने माणसोमा दिसरो नाव नी आपायलो छे जिनान लारे आमुक छुटकारू जोळे.
बाकीन फरुशी यो सोमवीन कोया, “यु ते भुंडली आत्मान सरदार, भुतडान मदत विगुर भुंडली आत्मा काजे नि निकावतलु”.
“देख, एक कुवारी भारीस होयसे एने एक पुऱ्याक जन्मो आपसे, एने तेरो नाव इम्मानुएल मेकायसे,” जेरो मतलब छे-परमेश्वर आमरे पुठी से.
“हे माहाराज, आमुक फोम छे कि चू बुलावने वावू जीवतू होतु कोयलु होतु, मे तीन दाहळान ओवतेन जीव उठीस.
इनान कोरता माणसे एने दिसरा देसोन जो मारा नावोन कोवायता छे प्रभूक हेरे,
बाकीन ओगर कुदू मसिही होयनेन वोजेह दुख उठावतलु छे, ती लाजवाये नि, बाकीन आपना इना नावोन कोरता परमेश्वरोन महिमा कोरु.