6 तू होमबलि एने पाप बलिसी खुश नी होयू.”
एने जी सोरग वाणी होयी, यु मारू मोंगावू पुऱ्यु छे, जीना पोर मी खुश छे.
मारे जुव सब काय छे बाकीन घोन सोवटा बी छे; जे चीजे तुमु इपफ्रुदीतुसन हाते मुकेलला होता तीनुक लीन मे खुश होय गोयलु छे, चो ते सुखोन गोंद लेनेन लायक बलिदान छे, जो परमेश्वर काजे वारलो लागे.
एने मोंगोमा चालू जोसू मसिह तुमरे पोर मोंग कोरलु, एने आमरेन कोरता खुदो काजे सुख आपने वावो सुगंधोन कोरता परमेश्वरोन ओगोव भेट चोळावीन बलिदान कोर देदू.
काहाकि यो नि होयने वावो छे कि बुले एने बुकळान लुय पापो काजे छेटा कोरे.
