19 तेत्यार नियम शास्त्र का रोयी? चू ते गुणान वोजोहसी ओवते आपायलो कि तिनी पीढीन आवने तोक रोये जीनाक वायदू आपायलो होतो, एने चू सोरग दूतोन लारे एक अगवान हाते ठेराय गोयो.
तुमु सोरग दूतोन लारे ठेरावला नियम ते मान्या बाकीन चे पाव्या नि.
काहाकि ओगर चो वचन जो सोरग दूतोन लारे कोवायलो होतो, जेतार चू वातळू रोयू एने हर एक गुणा एने आग्या नी माननेन ठीक-ठीक फोव जोळ्यो.
आखरी, वायदू अब्राहाम काजे एने पिढी काजे आपाय गयो, एने चू असो नि कहतलू कि पिढी काजे जोसा घोना सोवटान बारामा कोयलु छे “जोसू एकान बारामा कि तारा पिढी काजे एने मसिह छे.”
शास्त्रनियम ते रीस उपजावेतली, एने जा शास्त्रनियम नी होय, चा तेरो नियम तुडनो बी नी होय.
काहाकि परमेश्वरोनचा नियम काजे सोमोवनेवावा धोरमी नि होय बाकीन वचनोन अनसारे चालने वावा धोरमी ठेरायसे से.
यु चू छे उजाळीमा सोळविण इचमा चू सोरगोन दूत पुठी सिनाय बोयळा पोर तीना पुठी वाते कोऱ्यु एने आमरा बाप दादान होतु तीनाक जीवतलो वचन जोळ्यो कि आमरेनचा तोक पुगाळे.
ओगर मी नि आवतू एने तिंदरे पुठी वाते नि कोरतु, ती चे पापी नि ठेरायता; बाकीन हिनुक हिंदरा पापोन कोरता कहाणलु बहानु नि होय.
इनान कोरता कि नियम शास्त्र ते मुसान लारे आपायलो छे, बाकीन मोंग एने खोरलो येसु मसिहन लारे पूगी.
चू तिना आवने वावा जोगो काजे जेरी वाते आमु कोरता होता, सोरग दूतोन हातोमा नी कोऱ्या.
चू तीनाक कोयू, जेतार चे मुसा एने भविष्य कोरतान नि सोमवतला ती हिमी मोरला गोथू कुदू जीवतु होयीन बी उठे ते बी तेरी नि माने.