3 एने मेवोन बंधनमा आत्मान एकी कोरणेन कोशिश कोरु.
हे भाशो, मे तुमरेसी आमरू प्रभू येसु मसिहन नावसी विनता कोरो कि तुमु आखा एकुत वात कोयू, एने तुमरेमा फुट नि रोये, बाकीन एकुत मोन एने एकुत मोन होयीन मेवायला रोये.
आखा माणसो साते मेवीन रोयू, एने तीना चुखला हेरने वावा बोनु जेरे विगुर प्रभू काजे कुदुबी नी देख सोके.
मे तुमु काजे एक नोवली आग्या आपो कि एक दिसरा पोर मोंग कोरु; जोसू मे तुमरे पोर कोरतेलू, तोसोच तुमु बी एक दिसरा पोर मोंग कोरु.
आखरी, हे भाशो, खुश रोयू; पुरा बोनता जावू; धीर राखू; एकुत मोन राखू; मेवायीन रोयू एने मोंग एने शांतीन आपनेवावू परमेश्वर तुमरे साते रोयसे.
एने तिंदरे कामोन वोजोसी मोंगोन साथे तीनुक जादा आदोरोन लायक सोमजू, एक दिसरा साते हिव मेवीन रोयू.
एकुत डील छे एने एकुत आत्मा छे; जोसो तुमु काजे जे बुलावला गोयला होता आपना बुलावनेसी एकुत आस छे.
जेतार तोक आपनु आखान भुरसू एने परमेश्वरोन पुऱ्यान उवखायतामा एक नी होय जाजे एने एक पाकु माणूस नी बोन जाय एने मसिहन पुरा डीलोम तोक बोढ नि जाये.
एने जेतार काहना राज्यामा फुट पोळती, तेत्यार चो राज कोसो सुदो रोय सोकतलो?
