10 नाना मोटला तोक तेरु मान कोरता होता, “यु माणूस परमेश्वरोन जी ताकत छे जी महान कोवायतेली छे.”
मे तेरा मुंडकामा गोथू एक पोर ओसू मोटू घाव लागलु देख्यू जोसू चो मारेन पोर छे, एने तेरो जीव लेनेन घाव वारू होय गोयो, आखी कोवीन माणसे तिना चिल्लान पोछोव वाहरायीन चाल पोळ्या.
जुदा सोवटा तिंदरे ओगोव लुचळाय कोरसे, जिनान कोरता खोरला वाटोन बुराई कोरली जासे.
काहाकि आपनु ओगा पुऱ्या नी रोये चे माणसोन झुटा विद्या एने हुशारीमा तिंदरा भ्रोमोन विचारोन एने प्रचारोन होर एक वावाक उछवाय जाय इंखुर तिन्खुर फिराव देतला छे.
तुमु ते सोमोजदार होयीन खुशीसी बिन ओकोलोन सोह लेतला से,
बाकीन जे बुलावला छे, काय यहुदि काय युनानी, तिंदरे साते मसिह परमेश्वरोन ताकत एने परमेश्वरोन ग्यान छे.
जे ते वाट देख रोया होता कि यु सूज जासे नि ती पोळीन मोर जासे बाकीन जेतार चे घोनी टेम तोक वाट देखता रोया एने देख्या कि इना काजे कायबी नि होयो ती आपना विचार बदलीन कोयने बाज गोया कि यु ते काहनुस देवता छे.
पौलुसोन इना कामो काजे देखीन लुकाउनिया भाषान माणसे आयळीन कोयने बाज गोया, परमेश्वर.