10 तीना काजे उवखी लेदा कि यु चू छे, यु मंदीरोन सुंदर नावोन झोपले बोसीन भिक मांग्या कोरलु, एने जो काहीन तेरे साते होयो तीनाक देखीन चे वाहराय एने धन्यवाद कोऱ्या.
एने माणसे एक लेंगळा माणसोक यु जन्मोन गोथू लेंगळू होतु तीनाक लावीन तिना झोपले जीना काजे सुंदर कोयतेला लावीन बोसाळ देदा कि मंदीरमा जायन तिंदरेनचा गोथू भिक मांगसे.
येसु जोवाब आप्यू, “नि ते यु पाप कोरलु होतु, नि एरा आसी-बासा; बाकीन यु इनान कोरता होयू कि परमेश्वरोन काम इनामा होये.
काहाकि बास पुऱ्या पोर मोंग कोरतेलु छे एने जो-जो काम चू आपसुत कोरतेलु छे, चू तीनाक आखोत देखाळतलू छे; एने चू इना गोथो बी मोटो काम तीनाक देखाळसे, काहाकि तुमु नोवलायी कोरे.
तेत्यार आखा माणसे परमेश्वरोन महान ताकत पोरसी वाहराय गोया. बाकीन जेतार आखा माणसे इना आखा कामो पोरसी जो चू कोरतू होतु वाहारायता होता, ती आपना चेला काजे कोयू,
एने चे आखा वाहराय गोया, बिहीन एक दिसरा काजे कोयने बाज गोया; “यो काय होयने बाज रोयो?”
चे आखा वाहरायीन कोयने बाज गोया, “देखू जे बुलने बाज रोया काय गलीलोन नी होय?”
इनापोरसी आखा वाहाराय गोया, एने चे आपसमा वाते कोरणे बाज गोया, “यो कोसो वचन छे? काहाकि चु होक एने ताकत पुठी भुंडली आत्मा काजे आग्या आपतलु छे, एने ची निकवी जातली.”
चा वावा माणसे तीनाक उवखी लेदा एने आस-पास वावा आखा देसोमा खोबर कोय मुकल्या, एने आखा बिमारी वावा काजे येसुनचा लाव्या,
तेत्यार साते वावा एने जे पेहले तीनाक भीक मांगतला देख लाव होता, कोये बाज गोया, “काय यु चू नि होय, जू बोठीन भीक मागतु होतु?”