21 एने जू कुदू परमेश्वरोन नाव लेसे तेरा छुटकारू होयसे.
हिमी काहा टेमे लागाळ रोयू? उठ, बाप्तिस्मा ले, एने तेरो नाव लीन आपना पापो काजे धुव दे.
आखरी, आपनु हिंमतसी दयान सिहासनोन साते आवू कि आपनेपोर दया होये एने दया ली लेये काहाकि गोरोजोन टेमे आपनी मदत होये जाय.
परमेश्वरोन तिना मंडव्यान नावे यो कुरिन्थमा छे, मतलब तिंदरा नावे ये मसिह येसुमा पवित्र कोराय गोया, एने पवित्र होयनेन कोरता बुलवाय गोयलो छे; एने हिंदरा आखान नाव बी जे होर एक जागे आमरा एने प्रभू येसु मसिहन नावोसी प्रार्थना कोरतेला छे.
इनान कोरता तुमु जावू, आखा जात्यान माणसो काजे चेला बोनावू; एने तीनुक बास, एने पुऱ्यु, एने पवित्र आत्मान नावोसी बाप्तिस्मा आपु.
बाकीन प्रभू कोयू, “तू जात रोय; काहाकि यो ते दिसरा जातीन एने राजान एने इस्राईलोन सामने मारो नाव लेनेन मार नेवाळलु ठहरुलु छे.”
प्रभू तीना काजे कोयू, “उठीन तिनी गोविमा जा जी सुदी कोवायती होती, एने यहुदान घोर जायीन शाउल नावोन एक तरसुसमा रोयने वावान बारामा पुछपाछ होयो काहाकि देख चू प्रार्थना कोरणे बाज रोयू.”
प्रभून महान एने विजावान दाहळा आवनेन पेहेले दाहळू आंदारो. एने चांद रातलू लुय सारकू होय जासे
