10 “हे आखा कपटी दोगावा एने आखा लुचळा मायला भोरायलु भुतडान पुऱ्या आखा धोरमीन दुष्मोन तू परमेश्वरोन सुदली वाटोक वाको कोरने नि छुळे काय?”
तुमु तुमरा बास भुतडासी छे एने तुमरा बासोन मोर्जी काजे पुरी कोरणे चाहतला. चू ते सुरवाती गोथूच हत्यारु एने खोरला पोर सुदू नि रोयू, काहाकि खोरलो तीनामा होतो नि जेतार चू झूट बुलतलु, ती तेरा स्वभावमा गोथूच बुलतलू; काहाकि चू झुटू छे एने झुटोन बास छे.
बाकीन चू दिसरी वारली खोबर होय नी, पुन वात जी छे कि कोतरा ओसा जा तुमुक बिहाळ देतला एने मसिहन वारली खोबर काजे बिगाळनेन देखतला छे.
बाकीन मे बिहतेलु कि जोसू घोळसु आपनी चोतूरायसी हव्वा बायर काजे फोसाळ्यु, तोसुत तुमरो मोन इना सुधा एने चुखलासी जे मसिह साते होयनो जुवे, काहनोत नाश नी होयनो जुवे.
खेत जोग छे, वारलो बीज राज्योन पुऱ्या, एने जंगली बीज भुतडान छे.
जू कुदू पाप कोरतेलु छे चू भुतडा जुव गोथो छे काहाकि भुतडू सुरुसी पाप कोरतू आवलु छे, परमेश्वरोन पुऱ्यु इनान कोरता प्रगट होयू कि भुतडान कामोन नाश कोरु.
हाय तुमरे शास्त्रध्यापक पोर! तुमु ग्यानोन कुची ली ते लेदला, बाकीन तुमु खुद भोराया नी, एने भोरायने वावा काजे बी रुक देदा.”
चे सुदला वाट काजे छुळीन भटकी गोयला छे, एने बओरन पुऱ्यु बिलामोन वाटे पोर लाग गोयला छे, जे अधोरमी काजे मजबूरी काजे मोंगावा जानतला;.
तुमरेत इचमा मे बी ओसला-ओसला माणसे उठसे, जू चेला काजे आपने पोछोव हापकी लेणेन एने वाकडी-तिकडी वाते कोयसे.
“हे दोगावा शास्त्री एने फरुशी, तुमरे पोर हाय तुमु माणसोन कोरता सोरगोन राजोन झोपलू बोंद कोरतेला नीती खुद मा जाणेन नी कोरतेला एने तीनामा जे जाणेन कोरतेला तीनु काजे जाणे नी देतला.”
काहाकि भुंडला विचार, खुन, सिनावो, भुंडला विचार, चुरी, झुटी गोवायी एने बुराई, मोनोसी निकवतली छे.
तेत्यार चू लोकेत फरुशी एने सदुकी काजे बाप्तिस्मा लेणे कोरीन तेरेनचा आवतेला देख्यू, ती तीनुक कोयू, “हे जेहेर वावा घोळसान पिला, तुमुक कून जोताळलो कि आवने वावा परमेश्वरोन दोंडसी ढासने?”
चू कोयू, “जोसो यशयाह भविष्य कोरता कोयला छे, ‘मे बोयळाम एक आयळने वावान बुल छे कि तुमु प्रभून वाट सुधा कोरु.’”
प्रभू तीना काजे कोयू, “हे फरुशी तुमु कोवशु एने थाविक उपोर-उपोर गोथा उजावतला, बाकीन तुमरे महाय आंदारो एने रीस भोरली छे.”
काहाकि आपनु ओगा पुऱ्या नी रोये चे माणसोन झुटा विद्या एने हुशारीमा तिंदरा भ्रोमोन विचारोन एने प्रचारोन होर एक वावाक उछवाय जाय इंखुर तिन्खुर फिराव देतला छे.