10 तेरे जाणेन टेमे चे सोरगोमा देखता रोया, ती देखू, दुय माणसे धोव्वा छिंदरा पेहेरलु साते आवीन उबरोय गोया.
जेतार चे इनी वातोसी शोंकामा होता ती देख्या, दुय माणसे चोमोकने वावा डोगला पेहेरीन तिंदरे साते आवीन उभा रोया.
दुय सोरग दूतो काजे धोव्वा छिंदरा पेहेरला एक काजे मुंडीशा एने दिसरा काजे पायता बोस रोयला देखी, जा येसुन धोळ मेकायलो होतो, चे तिनी काजे कोया, “हे बाय, तू काहा रोडे?” ची तीनु काजे कोयी, “चे मारा प्रभू काजे चूटली गोया एने मी नि जानती कि हिना काजे कां मेक रोया.”
मे तीना काजे कोयू, “हे स्वामी, तूत जानतलु छे” चू मेसे काजे कोयू “जे चे छे, चे तिना मोटला दुखोमा गोथा निकवीन आवला छे चे आपना-आपना छिंदरा गाडरान लुयमा धुवीन धोव्वा कोरला छे.”
मोळवाट्यामा माहाय जायीन चे एक जुवान काजे धोव्वा छिंदरा पेहरीन जेवळे धोळे बोसलू देख्या, एने घोन जुदा वाहराय गोया.
कुरनेलियुस कोयू, “इनी टेमे पुरा चार दाहळा होय गोया, मी आपना घोरोमा तिसरे प्रहर प्रार्थना कोरतू होतु; ती देख्यू एक चमक्या छिंदरा पेहेरीन मार सामने आवीन उभू रोय गोयू.”
तेरो रूप विजवी सारखो एने तेरा छिंदरा बर्फान तोसा धोव्वा होता.
चा तिंदरे सामने तेरो रूप बदली गोयो, एने तेरो मुय सूर्यान तोसो चोमक्यो एने तेरा डोगला दिवा सारखा विजावो होय गोया.
बाकीन होव, सर्दीसमा तारेनचा कहनास ओसा माणसे छे, चे तिंदरा-तिंदरा छिंदरा विटोव नी कोऱ्या, चे धोव्वा छिंदरा पेहेरीन मारे साते हिंडसे, काहा जे इनान लायक छे.
चू दाहळान तीसरे पेहरोन साते दर्शन मा चुखो देख्यू कि परमेश्वरोन एक सोरग दूत तिंदरे साते माहाय आवीन कोयु, “हे कुरनेलियुस.”