33 मेन येसु म़हुसान्चिन्कि अ़चुकाखेङ्चि म़खाचिकि खोक्कोसाआ पत्रुस अ़रेन्ता, “सैताना! अ़ङ्बुदाङ्का खारालावा! देकिनालो आम्मिन्मा निनाम्हाङ्दाङ्काओ माआङ, मेन म़नाएदाङ्काओ ओ।”
खोन्कि येसुआ मो अ़लोवा, “सैताना, खाना अ़ङ्काएदाङ्का खारालावा! देकिनालो साम्कालिन्दा छाप्तायुङ्सा, ‘खाना हाङ्पा आम्निनाम्हाङ ओन्ङा ब़क्तु, खोन्कि खोक्को ओन्ङा ब़रु।’”
हेन्खामा सोमामान्तुक्दानुम ना हेन्खामादाओ सामाचिङा सोमातुक्तानुम्च़म। साङ्आ हेन्खामा सोमातुक्तुनालो निनाम्हाङ पापाआ मो सोमाअ़तुक्तुन।
आदेङ्माङ निनाम्हाङ्आ मोचि म़लुक्तुचि, अ़चुबुक मोचिओ अ़चुमाङ ओ, खोन्कि मोचि लेजो य़ङ्चि म़मुओदा तोक्पो म़लि, खोन्कि मोचिओ अ़चुमिन्मा हेन्खामादाओ य़ङ्चिदा याक्याङ।
साङ-साङ सोमातुक्तुङ्च़ङ, अ़ङ्का मोचि रेन्तुङ्च़ङ, खोन्कि दन्दा प़ङ्च़ङ। खोन्ओसा आम्नुओ राक पोइसानुम, खोन्कि आम्नुओ हेवाचिदाङ्का लासानिन।
ख्रिस्तआ अ़चुपोक्दा दुखा अ़आङ्ताओसा खानानिन्छाङ येसुआवात्नि मिनानिन। देकिनालो साङ्आ अ़पोक्दा दुखा आङ्तुयुङ्सु, मोसाआ हेवा मुमा छिरुयुङ्सु।
हेवा कामुचि, झारा साम्भुङ्ओ अ़बुदा रेन्तानुम्च़म, खोन्ओसा निचिछाङ म़क़ने।
मो म़ना सैतानाओ अ़छुक्दा पाक्तानुम, ओवात्नि मोसोओ अ़पोक लुक्ने खोन्कि हाङ्पाओ अ़चुछ़ङ्छेन्मा लेन्दा मोसोओ अ़लावा लेत्ने।
खोन्किना हाङ्पाआ म़हुसान्चिन्कि पत्रुस होन्नि अ़चोआ। “आय़ अ़खाखुत वापापा ओक्मा बुया खाना अ़ङ्का सुम्कादुतारि ऩङात़छित्ङा”निकिना हाङ्पाआ म़य़ङाओ य़ङ पत्रुस्आ मित्तुतोक्तु।
खोन्किना खोक्कोसाआ अ़चुऱङ्कोप्नि म़युङाङाओ म़नाचिह्यात्नि म़खाचिकि म़य़ङा, “खानुम! अ़ङ्मा खोन्कि अ़ङ्निछाचि ओचिङा ओ!
खोक्कोसोओ अ़चुच़ऱपाआ मोचिओ अ़चुऱङ्कोप्नि म़चोउचि, देकिनालो खोक्को मोचिओ अ़चुऱक्भाक साकोङ्वाआ अ़न्नुनु अ़चुमिन्मा तुआ। खोन्किना खोक्कोसाआ मो म़ना अ़लोवा, “आम्छुक फेसु।” खोसाआ अ़छुक फेसु, खोन्कि बुयावाङा लासालिसा!
येसुआ मो देत्छाङ मान्लोअ़दा। मोन्ग़रि खोक्कोसोओ अ़चुकाखेङ्पाचि म़ताकि खोक्को अ़लोवा, “मो छुत्ताखाइसानुम! देकिनालो मो पात्याङ्सा आन्कान म़त़ङ्याङ।”
ओ य़ङ अ़नुछ्या ओ। खोन्ओसा मोचि चात्लो रेन्तुचि खोन्कि मोचि अ़छ़ङ साकोङ्छ़ङ मुमा म़ऱने,
मेन येसु म़हुसान्चिन्कि मोचि म़रेन्तुचि, [खोन्कि ओवात्नि म़लोचि, “खानाचि देत्नि त़मिन्चिकि ओवात्नि त़य़ङ्चिङ्चिओ खानाचि त़सिन्चुन्चुन।
येसुआ य़ङ अ़लासा, “साम्कालिन्दा ओवात्नि छाप्तायुङ्सा, ‘खाना हाङ्पा आम्निनाम्हाङ्एदा ओन्ङा बोम्सान्चिन खोन्कि खो ओन्ङा ब़रु।’”
मेन येसु म़हुसान्चिन्कि पत्रुस अ़लोवा, “सैताना! अ़ङ्बुदाङ्का खारालावा। खाना अ़ङ्लाम काछेक ओ। देकिनालो आम्मिन्मा निनाम्हाङ्दाङ्काओ माआङ, मेन म़नाएदाङ्काओ ओ।”