Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




मत्‍ति 23:8 - बान्‍तावा राई

8 मेन खानानिन साङ्‌आछाङ ‘काचिन्‍पो’नि ऩलोन्‍मिन्‍ने, देकिनालो आम्‍नुओ काचिन्‍पा अ़क्‍छा ओन्‍ङा म़युङ्‌याङ, खोन्‍कि खानानिन झारा ब़ब़, नाना खोन्‍कि निछाचि ओ।

Gade chapit la Kopi




मत्‍ति 23:8
34 Referans Kwoze  

ब़ब़, नाना खोन्‍कि निछाचि ओ, खानानिन ब़द्‍धेकापाङ काचिन्‌चि मान्‍लिदानिन। देकिनालो खानानिन त़सिन्‍तुम्‌योम, आन्‍कान्‍का काचिन्‍चिओ आन्‍काओ छ़ङ्‌छेन्‍मा ब़द्‍धे चाअ़त्‍लो लि।


खानानिन खाङ्‌मा ऩप़न्‌ओचि तिम्‌याङ्‌सा माआङ, मेन अ़लोकाचिओ अ़मात्‍ऩङ लिसानिन।


मेन सिमोन, आम्‍साकोङ्‌छ़ङ अ़मानिन्‍ने निकि यामात्‍नाप़नायुङ्‌ना। खोन्‍कि खाना अ़ङ्‌काएदात्‍नि त़लाकि आम्‍बुवा निछाचि फासुचि।”


खानानिन साङ्‌आछाङ ‘हाङ्‌पा’नि ऩलोन्‍मिन्‍ने, देकिनालो आम्‍नुओ अ़क्‍छा ओन्‍ङा हाङ्‌पा, ख्रिस्‍त म़युङ्‌याङ।


पत्रुस चेवाङाहिदाङा, छोक्‍छोक्‍छोक्‌वाओ य़वारिआ मोचि भुक्‍तुखात्‍तुचि, खोन्‍कि मो य़वारिदाङ्‌का अ़क्‌तात य़ङ ता, “ओक्‍को सोमातुक्‍तुङ्‌योङ्‌ओ अ़ङ्‌छा ओ, खोक्‍कोएदा च़लोक अ़ङ्‌ऩङानुवायुङ्‌सा। खोक्‍कोसाआ ऩलोन्‌ओ एनानुम!”


अ़ङ्‌का युहन्‍ना, आम्‍नुओ बुवा, येसुएदा साकोङ्‌छ़ङ मुवाङ्‌ओसा खानानिन्‌एनान अ़क्‍नि हुङ्‌याङ्‌सा अ़चाअ़त्‍मा आङ्‌तुङ्‌योङ। मो दुखा खोक्‍कोसोओ अ़चुहाङ्‌होन्‌दा कावाङ्‌चिएदा ता। निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुय़ङ खालुसुङ खोन्‍कि येसु ख्रिस्‍तओ अ़चुसालुम्‍स़ङ प़ङ्‌ओसा अ़ङ्‌का पत्‍मोस्‌निओ खाम्‍दाक्‌दा ऩखाइसाङ।


मेन निनाम्‍हाङ काफाआ अ़ङ्‌का अ़लोवाङ, “खाना ओवात्‍नि मान्‍च़दा! खाना, निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालु आम्‍द़क्‍छा बुवाचि खोन्‍कि ओक्‍को छाप्‍लाखा भोङ्‌दा छाप्‍ताओ य़ङ्‌चि काकाङ झारा म़नाचिवात्‍नि अ़ङ्‌का निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुहारुक ओन्‍ङा ओ। खाना निनाम्‍हाङ ओन्‍ङा ब़क्‍मादोत।”


खोन्‍किना खो सेवा मेत्‍सि अ़ङ्‌का खोसोओ अ़लाङ्‌दा बोम्‍साङ्‌च़ङ। मेन खोसाआ अ़ङ्‌का अ़लोवाङ, “खाना अ़ङ्‌का ओवात्‍नि मुमा अ़नुनिन। अ़ङ्‌का येसुओ अ़छ़ङ सालुम्‍स़ङ काखुन आम्‍निछाचि खोन्‍कि अ़क्‍निओ आम्‌यावा काफाचि ओन्‍ङा ओ। निनाम्‍हाङ ब़क्‍तु!” देकिनालो येसु ख्रिस्‍तआ खाङ्‌अ़मुसाओ अ़छ़ङ्‌आङा निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालुचि मो अ़छ़ङ य़ङ्‌खान खालुमा सावा प़चि।


खोक्‍कोलाम्‍पा निनाम्‍मादुओ खोन्‍कि हेन्‍खामादाओ झारा खिम्‍लुम्‍पाओ अ़नुछ्‍याओ अ़चुह़ङ्‌म़ङ अ़तोक।


आन्‍कान्‍का आन्‍काओ तुक्‌वादा खाअ़लुसिमिन्‍का, मेन येसुओ निम्‍पाङ आन्‍कान्‍का आम्‍नुओ हारुक्‌चिवा लिसिन्‍काकिना येसु ख्रिस्‍तङा हाङ्‌पा म़युङ्‌याङ्‌नि खालुसुम्‍का।


आम्‍नुओ सोम्‍कुवादा आन्‍कान्‍का हाङ अ़मुन्‍मिन्‍का। मेन आम्‍नुओ सेवाङ्‌निओ निम्‍पाङ खानानिन्‌एनान तोङ्‌याङ्‌सा काचि आन्‍कान्‍का मुन्‍का। देकिनालो आम्‍नुओ सोम्‍कुवादा खानानिन काछो त़मुन्‌येन।


च़क्‍नि यहुदा येसुएदा खाराकि लो, “काचिन्‍पो, सेवा!” खोन्‍कि खोसाआ येसु चुप्‍मा मेत्‍तु।


काखेङ अ़काचिन्‍पावात्‍नि खोन्‍कि हारुक अ़हाङ्‌पावात्‍नि लिमादा अ़सोम्‍स़ने। मेन मोचिआ अ़ङ्‌का खिम्‍हाङ्‌पाङा चाकावालावाचिओ अ़चुहाङ बालजिबुलनि ऩलोङाङानालो अ़ङ्‌खिम्‍लुम्‍पाचि देम च़लोक अ़त्‍लो म़लोचि!


हाताचिदा म़नाचिआ साऩङ्‌वाओ सेवा म़मेत्‍तुचिओ खोन्‍कि ‘काचिन्‍पो’नि म़लोचिओ अ़चुऩङानु।


खोन्‍किना खोक्‍को काधान यहुदाआछाङ सेनु, “काचिन्‍पो, दि मो अ़ङ्‌का ओ?” खोक्‍कोसाआ मो अ़लोवा, “खानाङा खोवात्‍नि त़य़ङायुङ्‌सा।”


खोन्‍कि पत्रुस्‌आ येसु लो, “काचिन्‍पो, आन्‍कान ओदा युङ्‌मा अ़नुवाक लि! आन्‍कान्‍का सुम्‌कातात याक्‍साचि मुम्‍च़म्‍काने, अ़क्‌तात आम्‍नुओ निम्‍पाङ, खोन्‍कि अ़क्‌तात मोसाओ निम्‍पाङ खोन्‍कि अ़क्‌तात एलियाओ निम्‍पाङ!”


खोन्‍किना येसुआ खो अ़सेना, “आम्‍को निकि अ़ङ्‌का दे मुनानेनि खाना त़मिन्‌याङ?” दोप्‍म़क म़नाआ लासुलो, “काचिन्‍पो, अ़ङ्‌का लामाखाखाङ्‌मा ऱङाने।”


खोन्‍किना पत्रुस्‌आ मित्‍तुतोक्‍तुकि येसु लो, “काचिन्‍पो, खानुम! खानानिन्‌आ माङ्‌त़हिम्‍सुम्‌ओ वासिताङ ना युलाखारा।”


खोचि म़तालाङावा च़क्‍नि यहुदा येसुएदा खाराकि लो, “काचिन्‍पो!” खोन्‍कि खोक्‍को चुप्‍मा मेत्‍तु।


येसु म़हुसान्‍चिन्‌कि म़चोउचि खोन्‍कि मोचिआ अ़त़ङ्‌ताङाचुओ म़खाचिकि मोचि म़सेनुचि, “खानाचिआ दि त़लाम्‍चुङ्‌चु?” मोचिआ खोक्‍को अ़लासालोवाचु, “रब्‍बि, खानानिन खादा त़युङिन्‌येन?” (“रब्‍बि” ओ अ़तुप्‌य़ङ, “काचिन्‍पा” ओ)।


नथानेल्‌आ खोक्‍को लासुलो, “रब्‍बि, खानानिन निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुछा ओ, खानानिन इस्राएल्‌दाओ हाङ ओ।”


खो अ़खाखुत येसुएदा ता, खोन्‍कि खोक्‍को लो, “रब्‍बि, आन्‍कान्‍का सिन्‍तुम्‌योम्‍का खानानिन निनाम्‍हाङ्‌एदाङ्‌का त़तान्‌ओ काचिन्‍पा ओ। देकिनालो निनाम्‍हाङ मात्‍द़ङ खानानिन्‌आ त़मुम्‍च़म्‌ओ ओ बुन्‌चि साङ्‌आछाङ मुमा ऩऱन्‍चिन।”


खोन्‌ओसा युहन्‍नाएदा म़ताकि मोचिआ खो अ़लोवा, “काचिन्‍पो, यर्दन अ़ह्‍याउधेत्‌या मो खानानिन्‌एनान म़युङाङाओ, खोक्‍कोसोओ अ़तुक्‌वादा खानानिन्‌आ सालुम्‍स़ङ त़प़म, खानुम, खोक्‍कोसाआ बप्‍तिस्‍मा म़प़ङुचि खोन्‍कि झारा खोक्‍कोएदा म़खात्‌याङ।”


मोवात्‍नि लिसाङाओ ग़रि अ़चुकाखेङ्‌पाचिआ खोक्‍को अ़लोवा, “रब्‍बि, दि-दि चानिन।”


मोचि धियाङ्‌वामाओ ह्‍याउधेत कफर्नहुम्‌दा म़ताला खोन्‍कि येसु अ़धिराकि खोक्‍को अ़सेना, “रब्‍बि, खानानिन ओदा देम्‍खा त़तान ओ?”


खोक्‍कोसो अ़चुकाखेङ्‌पाचिआ खोक्‍को अ़सेना, “रब्‍बि, साङ हेवा मुवा, ओसाआ हे ओसोओ अ़मा-अ़पाचिआ, खोन्‍कि ओ म़ना दोप्‍म़क लिसा?”


अ़चुकाखेङ्‌पाचिआ खोक्‍को अ़लोवा, “रब्‍बि, आइमित्‍साऱङ यहुदिचिआ खानानिन लुङ्‍आ वेन्‍मासेत्‍मा ऩलाप्‍तिन ओ, खोन्‍कि दि खानानिन मोयाङा त़लासिन खारिन्‌येन ओ?”


येसुआ मो अ़लोवा, “मरियम!” मोसाआ हुसान्‍चिन्‌कि हिब्रु य़ङ्‌दा खोक्‍को लो, “रब्‍बोनि!” मो निओ हिब्रु य़ङ्‌दा “काचिन्‍पो।”


खाना खोक्‍को आम्‍सोमात़तुक्‍तुङुओ आम्‍निछावा त़मित्‍तुओसा हान खोक्‍को हारुक ना माआङ मेन हारुक्‌दाङ्‌का अ़नुवाक म़ना ओ। खोक्‍को अ़ङ्‌को निकि ओन ब़द्‍धे अ़ङ्‌सोम्‍तुक्‍लो मुयाङ्‌नालो खो आम्‍म़नानि त़मित्‍तुङुहिदा खोन्‍कि येसुएदा अ़क्‍नि साकोङ्‌छ़ङ कामु निछानि त़मित्‍तुङुहिदा देम ब़द्‍धे खाना सोमात़तुक्‍तुङु हे?


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite