11 म़ना मुक्लादाओचिआ अ़लासालोवा, “ओ गालिल्दाओ नासरत्दाङ्का म़ताओ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु येसु ओ।”
खोक्कोसाआ अ़मुवाओ म़दोम्दाओ बुन अ़खाकि मो म़नाचि म़य़ङा, “हेन्खामादा काता निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु अ़नुछ्या ओक्कोङा ओ।”
ओ य़ङ काएन खा-खाक्को म़नाचि म़य़ङा, “ओ म़ना ना अ़नुछ्याङा तामादोराङाओ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुङा ओ।”
झाराकापाङ म़क़साकि निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ लोङ्याङ्सा म़य़ङा, “अ़क्छा अ़धिवाङ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु आन्कान्एदा म़तायुङ्सा। निनाम्हाङ आप्पिओ अ़चुम़नाचि फासि म़युवायुङ्सा।”
ओ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु मोसाआ इस्राएलिचि लोचि, ‘निनाम्हाङ्आ अ़ङ्का ऩछेन्ताङ्वात्नि आम्नुओ आप्पिओ म़नाचिदाङ्का अ़क्छा आम्नुओ निम्पाङ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु अ़छेन।’
खोचिआ मो दोप्म़क अ़लासासेना, “खोक्कोसाआ खाकाखाङ त़मुवा, हान खोक्कोसोओ अ़तुक्वादा खाना दे त़य़ङ?” खोसाआ लासुलोचि, “खोक्को निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु ओ।”
खो खाराकि नासरत्निओ सहरादा युङा। ओवात्नि निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचि म़चेवाओ य़ङ ताला: “खोक्को नासरिनि लो।”
मो मेत्छामाआ खोक्को अ़लोवा, “हाङ्पो खानानिन निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुओवा अ़ङ्का लुङाङा।
खोन्कि मोचिआ खो अ़सेना, “खोन्नालो दि? खाना एलिया ओ?” खोसाआ लासुलोचि “अ़ङ्का एलिया माआङ।” खोन्कि मोचिआ अ़सेना “दि खाना मोसाआ य़ङाओ मो निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु ओ?” खोसाआ लासुलोचि “माआङ।”
मेन नि म़नाचि म़य़ङाङा, “ओ ना निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु एलियाङा ओ।” खोन्कि निचि म़य़ङाङा, “ओ ना आराङ्ओ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचिवात्निओ अ़क्छा निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुङा ओ।”
येसुआ मोचि म़सेनुचि, “खाक्को य़ङ?” मोचिआ अ़लासालोवाचु, “नासरत्ओ येसुओ अ़तुक्वादा। खोक्को अ़क्छा निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु म़युङाङा, खोन्कि निनाम्हाङ्ओ खोन्कि झारा म़नाचिओ निम्पाङ काचि म़मुवाङाहिदा खोन्कि म़चिन्तुङुचिहिदा सावापोरि म़मुवाङा।
खोत्निओसा मोचिआ खो अ़सेना, “खाना ख्रिस्त्छाङ माआङ, एलियाछाङ माआङ, मो निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुछाङ माआङ्नालो देकि बप्तिस्मा त़प़ङुचि?”
देत्निङानुछाङ आय़, माङ्कोलेन खोन्कि अ़छिन्तु अ़ङ्का यरुसलेम्ह्यात्नि खात्माङादोत। देकिनालो यरुसलेम बुङ्खाया खाक्कोछाङ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु अ़स़निन।
ओ खाकि येसु काबुत फरिसि अ़मिन्मादा आप्पि मिना, “ओ म़ना निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु ओनालो ना खोक्को कानोप मेत्छामा दियाको हेवामिओ निकिना सिन्मादोराङाओ।”
येसु यरुसलेम्दा म़ताला, खोन्कि झारा सहरादा अ़चुचोङ्माङ काराकि म़नाचिआ सेन्मा अ़पुक्ता, “ओक्को साङ ओ?”
‘म़नादाङ्का’नि आन्कान य़ङिन्नालो म़ना मुक्लाचि किरुम्योम्च़ङ। देकिनालो झारा म़नाचिआ युहन्ना निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुनि अ़मित्याङ।”
मोचिआ खोक्को लाप्मा अ़लाप्ता, मेन मोचि म़ना मुक्लाचिदाङ्का म़क़सा, देकिनालो म़नाचिआ खोक्को अ़क्छा निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुनि अ़मित्ताङा।