12 देकिनालो खा-खाक्कोचि म़लिहिदाङा मेत्छाला म़मु, देम्पाङ म़नाचिआ मेत्छाला मुमाय़ङ्चि म़युङ। देम्पाङ निनाम्हाङ्होन्ओ निम्पाङ आप्पि मेत्छाला म़मुनान्चिन। साङ्आ मो लोक्मा ऱ, मोसाआ मो लोउने।”
दि नि छाम्माय़ङ्चिवात्नि हाङ्पाओ अ़चुनिछाचि खोन्कि केफास्आवात्नि आन्काच्याछाङ साकोङ्छ़ङ कामु खिम्हाङ्मा तित्माकि अ़क्नि कोन्मा आन्चुवाओ पाङ मात्द़ङ कि?
मेन अ़ङ्का ओ पाङ्चिदाङ्का खाक्कोछाङ मान्याङ्युक्तुङ्च़ङ। खोन्कि अ़ङ्को निकिना ओवाको सामाचि त़मेत्नि प़निने निम्पाङ छाप्तुङ्योङ्च़ङ्ओ माआङ। अ़ङ्का तोक्पो लिमाओ य़ङ्दाङ्का साङ्आछाङ छेक्मादाङ्का ना अ़ङ्का स़मा नुयाङ।
येसुआ मोचि म़लासुलोचि, “झारा म़नाचिआ साया मान्काम्दामायु य़ङ लोक्मा ऩऱन। मेन निनाम्हाङ्आ साङ्चि ओ य़ङ म़प़युङ्सुचि, मोचिआ ओन्ङा लोक्मा अ़ऱ।
खोन्किना येसुआ छाचिओ अ़चुताङ्दा अ़चुछुक अ़युङ्कि याम़मात्तुप़चिने निकिना म़नाचिआ अ़चुप्पो छाचि खोक्कोएदा म़तारुचि। मेन अ़चुकाखेङ्चिआ मोचि म़रेन्तुचि।
मोचि मेत्छामाचिएनान मान्पोप्म़युक्ता, खोन्कि खोचि म़सेङाङा। थुबाछा खादा-खादा म़खात मोचिआ खोक्को अ़त़ङ्ताङा। निनाम्हाङ खोन्कि थुबाछाओ निम्पाङ बुयाओ अ़सिवावात्नि म़नाचिओ अ़चुरादाङ्का ओचिओ अ़चुलुङ छोराकि म़खिरा ओ।