40 मेन नि अ़त्लोकाच़पाआ रेन्याङ्सा लो, “खानाछाङ मो दन्दादाङा त़छुक्तायुङ्सा। खोन्नुछाङ निनाम्हाङ्एदा आम्क़मा अ़कात्निनिन?
हाङ्पा निनाम्हाङ साङ्आ खानानिन ऩकित्तिमिन कि? आम्नुओ ऩङ साङ्आ अ़लोङ्सुन कि? खानानिन ओन्ङा त़सेङिन्येन। झारा रावाचि आम्नुओ बुदा म़ता खोन्कि खानानिन ऩब़क्तिन। देकिनालो झारा म़नाचिआ खानानिन्आ त़मुम्च़म्ओ अ़छ़ङ य़ङ्चि अ़खायुङ्सा।”
कुइयामादाओ अ़अ़त्पा काचिचिदा मान्वाङ्दानिन, मेन मोचि खाङ्मेत्तानुम्च़म।
मेन साङ्दाङ्का क़मादोत अ़ङ्का खानानिन चाप्चेत्नानिन। साङ्एदा आम्नुओ पोक सेरुकि सित्म़ङ्चि दुखा तोक्खादा वेन्मादिमा सावा याक्याङ, मोएदाङ्का क़मासानिन। उवा, अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, खोएदाङ्का क़सानिन।
मोचिओ अ़चुखेन्चिओ योक्माआ मोचिआ निनाम्मादुओ निनाम्हाङ माङ्अ़हिम्सा। मेन मोचिआ अ़मुवाओ अ़अ़त्पा काचिदाङ्का लामा मोचि म़छुन्ता।
येसुआ मोचि म़लोचि, “देम्छाङ साकोङ्छ़ङ मान्मुकादाचि ओ, खानानिन देकि त़क़सिन्येन?” खोन्किना येसु म़पुवालोन्ताकि खोक्कोसाआ कुह़क्मा खोन्कि धियाङ्वामा म़रेन्तुचि खोन्कि मोन्ग़रिङा सेम्ताखारा।
क्रुस्दा ख़न्माय़ङ अ़त्लोकाच़चिएदाङ्का अ़क्छाआ येसुओ अ़साया पेप्याङ्सा लो, “दि खाना ख्रिस्त माआङ? खाना आप्पि खोन्कि आन्काच्याछाङ लेन्नि।”
मोचिआ आन्काचि तोङ्लो दन्दा ऩप़चिङ्चि। आन्काचि ना आन्चुओ काचिओ अ़खान्मा अ़सिवा तोक्चुङ्चु, मेन ओ म़नाआ ना दित्छाङ अ़त्लो काचि मान्मुयुक।”
आप्फात पाच्काकोम साङाहिदा काचि मुसि कावाङ्चि म़ता, खोन्कि मोचि झारासा अ़क्लेन्ओ काचिलुङ अ़तोक्ता।