39 खोन्कि मुक्लादाओ खा-खाक्को फरिसिचिआ येसु अ़लोवा, “काचिन्पो, आम्नुओ काखेङ्चि रेन्तानुम्च़म।”
अ़चाअ़त्मादा त़छुक्तिन खानानिन य़ङ्हुप काचिन्पाचि खोन्कि फरिसिचि ओ! खानानिन कोङ्क़त्वाचि ओ! देकिनालो खानानिन्आ म़नाचिओ अ़चुबुदा निनाम्हाङ्होन्ओ अ़लाप्तिखोप त़छेक्तुम्योम। ना खानानिन त़वाङिन ना वाङ्मा कालाम्चि वाङ्मा त़प़म्च़म।
“निनाम्हाङ्आ आन्कान्एदा म़पाक्तापुवाओ लावा अ़न्नुनु ऩङ्च़आ भेप्तुयुङ्सु”नि साम्कालिन्दा छाप्याङ्ओ य़ङ खानानिन्आ सोज्जेनि त़मित्तुम्योम?
खोन्किना फरिसिचि अ़क्छा निएदा य़ङ्मा अ़पुक्ता, “खानुम, आन्कान्एदाङ्का दित्छाङ लिमा अ़ऱनिन। खा-खानुम, झारासाआ खोक्को त़ङ्मा अ़पुङ्सा!”
मुलो काब़क्पाचिआ लाजरस्छाङ सेत्मा निकिना याम़योआ।
खोन्किना हेरोद्आ मो सालुत्लिचि सुकुलादा बुत्तुचि खोन्कि साङ्केन्मा खाउग़रि खाङ्मुसान्चिन्ओ, मो मोचि सेनुचि।