28 मेन कुम्पाछाओ अ़माइसुङ कारा, खोन्कि खिम्हुत्दा वाङ्माछाङ छुन्ता। खोन्ओसा अ़पा लोन्ताकि अ़छा सोन्तु।
मेन फरिसिचि खोन्कि य़ङ्हुप काचिन्पाचि छुऩङ्वा म़मुवा, “ओ म़नाआ ना हेवामिचि लोउचि खोन्कि मोचिएनान चा दुङ।”
ओ खाकि येसु काबुत फरिसि अ़मिन्मादा आप्पि मिना, “ओ म़ना निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु ओनालो ना खोक्को कानोप मेत्छामा दियाको हेवामिओ निकिना सिन्मादोराङाओ।”
मेन साकोङ्छ़ङ मान्मुकादा यहुदिचिआ निरावाचि म़थेन्तुचिकि हाङ्पाएदा साकोङ्छ़ङ कामुचिओ अ़चुदेङ्सालाप्पादा अ़चुमिन्मा अ़त्लो म़मेत्तुप़चि।
मेन यहुदि बुसुवाचिआ म़ना मुक्लाचि म़खाचिहिदा मोचि च़लोक ऩङ्च़ म़मुवा, खोन्कि पावल चेवाङाओ य़ङ्ओ अ़देङ्सालाप्पादा याअ़सान्ता।
खोन्कि ‘देत्नि हेवादाङ्का लामाकि हेवा लेत्माय़ङ तोक्तिन’निओ य़ङ यरुसलेम्दाङ्का पुङ्किना झाराकारावाचितारि ख्रिस्तओ अ़चुऩङ्दा खालुमादोत।
यरुसलेम, यरुसलेम, खाना निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचि त़सेरुचि खोन्कि खानाएदा छुत्तुङ्च़ङ्ओचि लुङ्ताक्आ त़कोउचि! देत्नि वामामाआ वाइछेत्चि अ़लाप्हुत्दा कोउचि, मोवात्निङा देम्कादु अ़ङ्का आम्छाचि कोप्माचिनि मिनाङ, मेन खाना त़छुन्ता।
फरिसिचि खोन्कि फरिसि भुङ्ओ य़ङ्हुप काचिन्पाचिआ छुऩङ्वा मुयाङ्सा येसुओ अ़चुकाखेङ्पाचि म़सेनुचि, “देकि खानानिन दाम्दु कालात्चि खोन्कि हेवामिचिएनान अ़क्नि त़चान्येन खोन्कि त़दुङिन्येन?”
काचिलुङ अ़तोक्ताचिआकिना अङ्गुराखाओ अ़हाङ्पाओ अ़देङ्सालाप्पादा बुया काचिदा कावाङ्चि छुऩङ्वा मुमा अ़पुक्ता।
मोचिआ आन्कान्का निरावाचि लेन्माओ नुय़ङ्खान खाएत्मा मान्प़ऩदान्का। मोवात्नि अ़धुन मोचिआ अ़चुहेवाचि पोन्याङ्सा अ़खात्याङ। मेन आदेङ मोचिएदा निनाम्हाङ्ओ अ़चुमाइसुङ छुक्तायुङ्सा!
खोन्ओसा आन्कान्का ख्रिस्तओ अ़चुओ हाङ्कोङ्पिचि ओ, खोन्कि निनाम्हाङ आन्कान्कालाम्पा म़य़ङ्याङ। आन्कान्का ख्रिस्तओ अ़चुलिप्पालाम्पा खानानिन लोनिङ्नि, निनाम्हाङ्एनान लासातोङानिन।
अ़ङ्का लाङाखासेन्ङा, दि इस्राएलि म़नाचिआ मान्तुप्अ़दा? माआङ, मोचिआ अ़तुप्ता। निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु मोसा य़ङ, “खाक्को अ़क्तात रावाङा माआङ, अ़ङ्का खानानिन मो म़नाचिदाङ्का ऩङ्च़ मुमेत्तुङ्च़ङ, अ़क्तात खामान्सिन रावालाम्पा अ़ङ्का खानानिन आम्नुओ च़ऱपाकात्लो मुमेत्तुङ्च़ङ।”
खोन्किना खा-खाक्को एन्तिओखिया खोन्कि आइकोनियन्याङ्का म़बानाओ यहुदिचिआ पावल्ओ अ़देङ्सालाप्पादा म़ना मुक्लाचि म़थेन्तुचि। खोचिआ पावल लुङ्आ अ़वेरा, खोन्कि खो सुवादानि अ़मित्ताकिना सहरादाङ्का बुङ्खाया अ़सारालोत्ता।
मेन यहुदि बुसुवाचिआ निनाम्हाङ कामित सायाकातोक निरावा मेत्छामाचि खोन्कि सहरादाओ अ़चुऩङ ऱङाओ म़नाचि म़थेन्तुचिकि पावल खोन्कि बारनाबास्ओ अ़चुदेङ्सालाप्पादा दुखा म़प़चि, खोन्कि अ़चुधिखाहुप्दाङ्का मोचि म़लोइसुखाइसुचि।
अ़क्छा क़माधामा सारिमाआ लाउओ म़ना येसुएदा ताकि खोक्कोसोओ अ़चुबुदा अ़तुम्प़छ़क तोम्तु खोन्कि लो, “हाङ्पो, खानानिन त़मिनिन्नालो अ़ङ्का सेङ्मा त़ऱङाऩङ।”
अ़काफाआ लो, ‘आम्नुओ निछा लासातायुङ्सा। खो नुलोक लासाताओसाआ आम्नुओ पापाआ अ़क्तात पित्ओ नुम्माय़ङ अ़ऩवाराछा सेरुकि खाबाचा म़चायाङ।’
मेन अ़कुम्पाछाआ अ़पा ओवात्नि लो, ‘खानुम! ओन्कादोङ्तारि अ़ङ्का आम्नुओ निकि काचि मुङाङा खोन्कि खानानिन्आ त़लोनिओ झारा य़ङ्चि मुङ्युङ्सुङ्च़ङ। मेन खानानिन्आ अ़ङ्का देम्खाछाङ अ़ङ्यावाचिएनान खाबाचा चामा अ़क्तात मेनेत्छाछाङ मान्प़त़दानि।