29 मोवात्नि मान्च़माङ मोसाआ अ़छ़ङ युङ्सुकि चिन्मा अ़ऱन्नालो काखाङ झारासा ओवात्नि य़ङ्याङ्सा मो सुङ्मा अ़पुङ,
खानानिन्दाङ्का साङ्आ अ़क्तात तुङ मुमानि मिन्याङ्नालो मो तुङ मुमाओ फेक्वाआ लात्तु हे अ़लात्तुन निकि दि मोसाआ बुया युङ्कि अ़चाम्सुन्खान कि?
‘ओ म़नाआ मुमाना पुङ्सु, मेन चिन्मा मान्ऱदो।’
“खानाङा निनाम्हाङ ब़क्खाखिम काभुङ खोन्कि मो सुम्कालेन्दा कालामु! खाना आप्पि लेइसान्चिन! निनाम्हाङ्ओ अ़चुछा ओनालो क्रुस्दाङ्का धान्तान्चिन।”
सैतानाओ अ़मित्चिऩङ्ओ अ़देङ्सालाप्पादा पुक्मालोन्मा ऱमा निम्पाङ निनाम्हाङ्ओ झारा अ़चुबान्छुबिछुचि बित्तानुम्च़म।