16 येसुआ मोचि अ़क्तात दोय़ङ्ला खाम़एत्तुचि, “अ़क्छा कातोक म़नाओ अ़व़क्दा च़लोक चा पुक्तु।
खोन्नुछाङ खोसाआ खोक्को देम सोमाकातुक म़युङ्याङ निकिना म़नाचि खाङ्म़मेत्तुयुङ्सुचि। खोक्कोसाआ खानानिन निनाम्मादुङ्का वा खोन्कि अ़नुवाक चा खोन्कि चामायु ऩप़न्कि ऩङानुमाआ आम्नुओ साकोङ्वा कोङ्हाक्नि ऩमेत्तिन्प़न।”
खोन्नालो खानानिन निनाम्मादु कायुङ आम्नुओ पापाओ अ़चुछाचि त़लिसिन। खोक्कोसाआ अ़अ़त्पा खोन्कि अ़नुवाक ह़वाङ्माङ नाम साम म़प़चि, खोन्कि साम्योक, खोन्कि मान्साम्योक्मि वा म़धान्तुप़चि।
मेन अ़क्चित बिउचि अ़नुवाक बाखादा म़छुक्ता, खोन्कि खा-खाक्कोसाआ सयेकास़रो, साथिकास़रो, खोन्कि तिस्कास़रो च़लोक अ़चुसिवा अ़सिसा।
खोन्कि येसुआ मोचि म़लोचि, “चाप्चेत्तानिन्चिन! झाराकापाराओ च़क्ख़य़दाङ्का रात्तानिन्चिन। देकिनालो चासुम्छेन्बि देम च़लोक लिनुछाङ मोसाआ म़ना अ़ह़ङ्सुन।”
खोन्कि मो कातोक म़नाआ अ़मिन्मादा मिन्मा पुङ्सु, ‘अ़ङ्चासुम युङ्खा अ़ङ्काएदा मात्द़ङ। हान अ़ङ्का दे च़ङा?’