33 मेन अ़क्छा सामरि मो लाम खाराङाहिदा मो म़ना युङाङाओदा तादिसा, खोन्कि मो खाकि खोसोओ अ़सोम तुआ।
हाङ्पाआ मो मेन्मित्मा अ़खाकि खोक्कोसोओ अ़चुसोम्तुआ। खोन्कि खोक्कोसाआ मो अ़लोवा, “खाना मान्खाप्दा!”
अ़ङ्का खाना सोमायोक्नावात्निङा खानाछाङ आम्यावा हारुक सोमायोक्मा मान्दोत्याङ?’
येसुआ मो बारकापाङ अ़चुकाखेङ्पाचि म़लोचिउचिकि म़छुत्तुचि, “निरावाचिएदा मान्खात्दानिन, खोन्कि सामरिचिओ अ़चुसहरादा मान्वाङ्दानिन।
यहुदिचिआ खोक्को अ़लासालोवा, “खाना सामरि ओ, खोन्कि खाना चाकावालावाआ त़लावायुङ्सा निकिना आन्कान्का य़ङिन्काओ ना अ़नुछ्याङा ओ!”
खोन्कि सामरि मेत्छामाआ खोक्को लो, “खानानिन अ़क्छा यहुदि खोन्कि अ़ङ्का सामरि मेत्छामा ओ। देत्नि सामरि मेत्छामाएदा चाक्वा दुङ्मा त़दोत्निङ्नि?” (मोसाआ खोक्को ओवात्नि लो देकिनालो यहुदिचिआ सामरिचिएनान देत्छाङ मान्च़याङ्चि।)
मोवात्निङा अ़क्छा लेबिछाङ मोदा ता, खोन्कि मो खाकि नि लिप्पा ओङ्सान्खात्तान्चिन।
खोन्कि मोदा खाराकि मोसोओ अ़खोवाचिदा आक्वा खोन्कि अङ्गुरा माङ्वा पाक्तुकि तेन्तुम्माआ छ़सुप़, खोन्कि आप्पिओ अ़युक्वादा पाउकि मो अ़क्तात याक्सादा तारुकि खा।