23 मोसाओ य़ङ्हुप अ़काक्निन्ने निम्पाङ खाक्को म़नाआ सावातोम्खा-लेन्दा सिप्मायाम्बुन पाक्तुनालो अ़ङ्का अ़क्छा म़ना सावातोम्खा-लेन्दा नुसुङ निकिना दि खानानिन अ़ङ्काएदा आम्नुओ माइसुङ कात्याङ?
माङ्लो दि खानानिन्आ मोसाओ अ़य़ङ्हुप्दा मान्खिप्त़युक्तुम? मोवात्नि निनाम्हाङ काब़क्पाचिआ सावातोम्खा-लेन निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्दा काचि म़मुकि अ़पोप्नुछाङ मान्फिकादा म़कान।
मेन फरिसिचिआ ओ अ़खाकिना खोक्को अ़लोवा, “खानुम! आम्नुओ काखेङ्पाचिआ सावातोम्खा-लेन्दा दि य़ङ्हुप्आ मुमा म़प़निन, मो अ़मुयाङ।”
मोदा अ़क्छा अ़छुक छोवाखाराओ म़ना युङाङा। मोचिआ लाहि पाक्मा निकिना येसु अ़सेना, “दि सावातोम्खा-लेन्दा नुमा य़ङ्हुप्आ म़प़?”
खोन्ओसा नुसाओ मो म़ना यहुदि बुसुवाचिआ अ़लोवा, “आय़ सावातोम्खा-लेन ओ, खाना आम्इम्खा खुन्मा य़ङ्हुप्आ त़प़नान।”
येसुआ मोचि म़लासुलोचि, “अ़क्तात म़दोम्दाओ काचि अ़ङ्का सावातोम्खा-लेन्दा मुङ, खोन्कि खानानिन झारा त़क़सिन।
फरिसिचिएदाओ खा-खाक्कोचि म़य़ङा, “मो म़ना निनाम्हाङ्लाम्पा ताओ माआङ, देकिनालो मोसाआ सावातोम्खा-लेन अ़योङुन्योन।” मेन निचि म़य़ङा, “देत्नि हेवामि म़नाआ ओवाको म़दोम्दाओ बुन्चि मुमा ऱचि?” खोन्कि मोचिओ अ़चुरादा म़फेआन्चिन।