49 ‘निनाम्मा अ़ङ्हाङ्युङ्खा ओ, खोन्कि हेन्खामा अ़ङ्लाङ नेम्खा ओ। खानानिन अ़ङ्को निम्पाङ दियाको खिम मुमा त़ऱम कि? माङ्लो खानानिन अ़ङ्को निम्पाङ सावातोम्खा खिम मुमा त़ऱम कि?
येसुआ मो अ़लोवा, “मेत्छामा, अ़ङ्का साकोङ्छ़ङ मुवाङ, ग़रि तायाङ, मोन्ग़रि खानानिन ना ओ भ़ऱदु, ना यरुसलेम्दा पापा निनाम्हाङ त़ब़क्तुम।
साङ छो, खो अ़ङ्का अ़ङ्हाङ्मुखादा अ़ङ्काएनान युङ्मा प़ङ, देत्नि अ़ङ्का आप्पिछाङ छोसाङ खोन्कि अ़ङ्पापाएनान खोक्कोसोओ अ़चुहाङ्युङ्खादा युङ्ङाङा।
मेन खोक्कोसाआ मोचि म़सेनुचि, “खानानिन्आ ओचि झारा त़खाम्योम्च़म, माआङ कि? अ़नुछ्या, अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, अ़क्तात लुङ्ताक्दुङ्दु नितात लुङ्ताक अ़याक्निन्लो ओचि झारा म़भुङ्खान!”
निनाम्माओ अ़ऩङ्दा किरे काचाआ निनाम्हाङ युङ्खा खोन्कि मोदा कायुङ्ओसोओ किरे चाओ लि।