Al ḥagg al ḥagg aguul leekum, al bismav kalaami wa bi’aamin be_r rassalni, takuun leehu_l ḥayaat al abadiyya, wa maa biji le_l ḥukm, vashaan huwa marag min al moot le_l ḥayaat.
Askunu fiyya wa ana fiikum. Al farav maa yagdar yajiib tamar be nafsu illa yaskun fi shajarat al vinab. Wa intu kamaan maa tagdaru tajiibu tamar illa taskunu fiyya.
Bavrif raajil fi_l Masiiḥ gubbaal arbavṭashar sana, masakoohu wa axadoohu le_s sama at taalta. Iza hu kaan fi_j jism walla barra min aj jism, ana maa bavrif, Allaah biyavrif.
Wa fih farig been hadiyyat Allaah wa xaṭiyyat insaan waaḥid. Bavd al xaṭiyya_l waaḥda, ja al ḥukm, “Inta muznib,” laakin bavd xaṭaaya katiira, ja al hadiyya, “Inta maa muznib.”
Wa iza kaan ar Ruuḥ, al gawwam Yasuuv min been al meyyitiin, saakin fiikum, al gawwam al Masiiḥ min been al meyyitiin biddi ḥayaat le ajsaamkum al bimuutu, be Ruuḥu as saakin fiikum.