48 Intu tash‐hadu wa tattafigu be avmaal abahaatkum. Vashaan hum kataloohum, wa intu tabnu gubuurum.
Yaa axwaan, uxdu_l anbiya al itkallamu b_ism ar Rabb zei masal le iḥtimaal aḍ ḍiig wa_ṣ ṣabr.
Kida, intu tash‐hadu vala nufuuskum ’innakum awlaad an naas al katalu_l anbiya.
Ḥuzn leekum, yaa muvallimiin al gaanuun wa_l Farriisiyyiin, al manaafigiin! Vashaaan intu zei gubuur mubeyyaḍiin. Tabeyyin jamiila min barra, laakin hiya min juwwa malyaana viḍaam an naas al maatu wa kullu wasaaxa.
Yaa muṣiibatkum! Vashaan bitabnu gubuur al anbiya, wa abahaatkum kataloohum.
Vashaan kida, ḥikmat Allaah gaalat, Barassil leehum anbiya wa rusul, wa yaktulu wa yaṭrudu bavḍ minnahum.
Hum yavrifu ḥukm Allaah ’innu_l bivmilu_l ḥaajaat zei di yistaḥiggu_l moot. Laakin yistamirru yavmiluuha wa yagbalu_n naas al yavmiluuha.