Wa_l kaan mazruuv fi_t turaab as samiḥ, huwa_l bismav al kilma wa bifhama. Hu bijiib tamar, al waaḥid miyya, wa_t taani sittiin, wa_t taani talaatiin.”
Wa laakin fi_l kaniisa, ana daayir atkallam xamsa kilmaat be fahmi, vashaan avallim beeha_t taanyiin, min ’an atkallam aktar min vasharat alaaf kilma be lugha ghariiba.
Vala kida, bitshuufu_l ḥaaja al makruuha_t taxrab, waagfa fi_l maḥall al magaddas. An nabi Daaniyaal itkallam vannu. (Xalli_z zool al yagra al kalaam da yafham!)
Wa hu gaam wa masha. Wa shuuf! raajil Ḥabashi xiṣi, wa waziir le Kandaaka, malikat al Ḥabasha gaabalu. Wa huwa kaan mas’uul vala kullu amwaala, wa kaan ja le Uurushaliim vashaan yavbud Allaah.