Intu min abuukum huwa Ibliis, wa intu bitavmilu zei maa abuukum vaawiz. Huwa kaan kattaal an naas min al awwal, wa maa sabat fi_l ḥagg, vashaan maa fiihu ḥagg. Wa lamma yitkallam be_l kiḍib, huwa bitkallam min vindu, vashaanu kaḍḍaab, wa abu_l kaḍḍaab.
Wa laakin ḥuzn leekum, yaa muvallimiin al gaanuun wa_l Farriisiyyiin, yaa manaafigiin! valashaan intu bitagfilu malakuut as sama giddaam an naas. Vashaan intu nufuuskum maa tadxulu, wa laa taxallu_n naas ad daaxiliin yadxulu.
Wa lamma shaaf katiir min al Farriisiyyiin wa_ṣ Ṣadduugiyyiin gaavidiin yaju le_l mavmuudiyya, Yuuḥanna gaal leehum, “Yaa awlaad ad dabaayib, minu xabbarkum be_l xaṭar vashaan tajru min az zavl aj jaai?
Vashaan maa nakuun bavd da aṭfaal. Vashaan kullu habuub bitarmi_l aṭfaal wa bitshiilum hina wa hinaak. Wa_l habuub yavni at tavliim bitaav an naas ash shaaṭriin al bighishshu be makarum al ghalṭaan.