6 Wa hassav, yaa axwaan, iza ajiikum wa atkallam be lughaat, al faaida leekum shinu iza maa akallimkum be ru’ya walla be mavrifa walla be nubuwwa walla be tavliim?
Wa_l maa bistamirr fi tavliim al Masiiḥ wa yajri giddaamu, maa vindu Allaah. Wa_l bistamirr fi tavliim al Masiiḥ hu vindu_l Abu wa_l Ibn, hum al itneen.
Maa taxallu tavaaliim muxtalifa wa ghariiba tasuugkum min al ḥagg. Vashaan da kwaiyis iza al galib yakuun saabit be_n nivma, mush be akil maxṣuuṣ. Wa_n naas al akaloohu maa ligu minnu faaida.
Al kilma di amiina. Wa ana vaawzak tash‐had be ta’kiid le_l ḥaajaat di, valashaan deel, al aamanu be Allaah, bihtammu vashaan yavmilu avmaal kwaisa. Wa_l ḥaajaat di ṭaiba wa vindaha faaida le_n naas.
Wa valashaan maa baftakir van nafsi ana zool kabiir be sabab ar ru’ya di_l vaẓiima jiddan, addaani shook fi jismi. Wa_sh shook da kaan murassal min ash Sheeṭaan vashaan yavazzibni fishaan maa arfav nafsi katiir.
Fi_l wakit daak Yasuuv gaal, “Ashkurak, yaa Abu, Rabb as sama wa_l arḍ, vashaanak inta dasseet al ḥaajaat di min al faahmiin wa_l mitvallimiin, wa warreeta le_l aṭfaal.