18 E ai që mori njërënë, vate, e rrëmoi mbë dhe, e e fshehu ergjëndn’ e zotit së tij.
Sepse kur janë këto punëra bashkë me juvet, e venë tuke shtuarë, do të mos lënë mbrazëtë e të papemmë ndër ju të njohurit’ e Zotit sënë Iisu Hristoit.
Që të mos bëni të përtuarë, po të gjani ature që klironomisjënë të taksuratë me besë e me durim.
E vjen tjatër, e thotë: Zot, ja mnaja jote, që e ruajta pështjellë ndë një destemel.
Ashtu edhe ai me të dia, fitoi edhe ai di të tjera.
E pas shumë kohet na e vjen i zoti ature kopijet, e zu të bën me ata llogari.