21 E pieti jatn’ e tij: Sa mot ka që kur i gjau këjo atij? Edhe ai i tha: Që për së vogëlit.
E atje gjeti një njeri që quhej Enea, që ish i mbajturë e dergjej ndë shtrat tetë vjet.
E ndë Listrë gjëndej një njeri i smundurë nga këmbëtë, që ish i çalë nga barku i s’ëmmësë tij; ai nukë pat ecurë kurrë.
Sepse ish më shumë se dizet vjet ai njeri që u bë mbë të këjo thavm’ e shërimit.
E një njeri qe i çalë nga barku i mëmësë tij, e mbarej mbë krahë. Këtë e vijnë ngaditë afër derësë Ieroit, që thuhej e bukurë, për të kërkuarë eleimosin nga ata që hijnë ndë Iero.
E mbë të shkuarë pa një njeri të verbërë, që nga të lerët’ e tij.
E këtë që është e bij’ e Avraamit, që e ka lidhurë satanai ja tetëmbëdhjetë vjet, nukë duhej të zgjidhej nga këta të lidhurë ndë ditë të shëtunë?
E një grua që hiqte nga të rrjedhurit’ e gjakut dimbëdhjetë vjet, e që kish prishurë gjithë gjën’ e saj ndë xherahë, e s’mund të shëronej nga ndonjë.
(E një grua që kish të rrjedhurë të gjakut dimbëdhjetë vjet.
E e prun’ atë nde ai, e si e pa atë, atë çast e drodhi atë Shpirti, e si pa mbë dhe, qilisej tuke shkumuarë.
E shumë herë e shtiu atë edhe mbë zjar, edhe mb’ujëra, që ta humbasë atë, po çdo që mund, ndihna navet, e le të të vijë keq për navet.