12 E si pçerëtijti me Shpirt të tij, u thotë: Çfarë nishan kërkon këjo filí? Me të vërteta u thom juvet, se do të mos i ipetë kësaj filiet nishan.
E si vështroi mbë Qiell, rëkoi, e i tha atij: Effatha, që do të thotë: Hapu.
Soj i keq edhe kurvjar nishan kërkon e nishan do të mos të ipetë, përveçme nishani i Profitit Ionait. E i la ata, e iku.
E si u afërua e pa qutetnë, qau për të.
Edhe ai ju përgjegj atij, e i thotë: O filí e pabesë, ngjera kur do të jem unë me juvet bashkë? Ngjera kur do t’u duroj juvet? Birie atë tek meje.
E çuditej për pabesllëkn’ e ture; e gjezdiste rrotullë fshatëravet tuke dhidhaksurë.
E si i vështroi ata me të zëmëruarë, sepse i eleimonisej për të verbuarit’ e zëmërësë ture, i thotë njeriut: Ndër dorënë tënde. E e ndëri, e u bë dor’ e tij e shëndoshë, posi edhe tjetëra.
Atëherë u përgjeqnë ca nga grammatikotë edhe nga farisejtë, e i thanë: Dhaskal, nevet duamë të shohëmë prej teje nishan (thavmë).
E si i la ata, hiri përsëri ndë varkë, e vate mb’anë të përtejme.