11 E juvet thoi: Ndë thashtë ndonjë njeri jatit a s’ëmësë: çdolloí kurban (këjo është dhurëti) që bëj Perndisë, do të vëjejë.
Edhe ai që të betonetë ndë vënd që vënë dhurëtinë, nuk’ është gjë, po ai që të betonetë ndë dhurëti që është mbi të fëjen.
Ma ju thoi: Kush t’i thotë babait a mëmësë, dhurëti është çdo të mirë që të shohç ti nga meje, e të mos nderojë baban’ e tij, a mëmën’ e tij.
Edhe të parët’ e priftëret, si muarrë asprëtë, thanë: Nuk’ ësht’ e udhësë t’i vëmë këto ndë Korvana, sepse janë të shpërblierit’ e gjakut.
E nuk’ e liri më atë të bëjë ndonjë ndihmë nde jati tij, a nde mëma e tij.