Marko 4:14 - Dhjata e Re 1827

¹⁴ Ai që mbjell fjalënë, është bujku.

Marko 4:14 Referans Kwoze

Bëratë 8:4

Ata ndonëse qenë përhapurë, vijnë nga një vënd mbë tjatër, tuke dhidhaksurë fjalënë.

Mattheo 13:19

Te cilido që digjon fjalën’ e mbretërisë, e nuk’ e vë ndë mënd, vjen djalli, e rrëmben atë që u mbuall ndë zëmërë të tij, këjo ësht’ ajo që u mbuall mbanë udhësë.

Lluka 8:11

Paravolia dha është këjo: Fara është fjala e Perndisë.

Mattheo 13:37

Edhe ai u përgjegj, e u tha ature: Ai që mbolli farën’ e mirë, është i biri i njeriut.

Marko 4:3

Digjoni, na, dolli bujku për të mbjellë.

Marko 2:2

E atë çast u përmbëjuadhë shumë, kaqë që nukë mund t’i nxinte as vëndi që qe përpara portësë, e i dhidhaks ata dhidhahinë.

Lluka 1:2

Sikundrë na i dëftuanë navet ata që i panë me si të ture që krie herësë, e që u bënë punëtorë të fjalësë.

Mattheo 13:3

E u foli ature shumë me paravolira, e u tha: Ja, që dolli ai që mbiell të mbjellë.

Marko 4:13

E u thot’ ature: Nuk e dini këtë paravoli? E po qish do të njihni gjithë paravolitë?

Marko 4:15

E ata që u mbuallë mb’anë t’ udhësë, jan’ ata që mbilletë fjala, po si e digjojënë, atë çast vjen satanai, e ua mer fjalënë që është mbjellë ndë zëmëra të ture.