Marko 2:9 - Dhjata e Re 1827

⁹ Ç’është m’e kollajçme t’i thom së mbajturit: t’u ndëjienë fajet’ e tua, a t’i thom: Ngreu e mer shtratthinë tënd, e ecë udhësë sate?

Marko 2:9 Referans Kwoze

Mattheo 9:5

Cila është m’e kollajtë të thom: Të qofinë ndëjierë fajetë. A të thom: Ngreu, e ecë.

Mattheo 4:24

E ëmër i tij mori gjithë Sirianë, e bijnë nde ai gjith’ ata që qenë sëmurë keq, e vasanishesinë nga çdolloi sëmundë, edhe nga dhemonë, edhe nga bëtajë, edhe nga të mbajturë, e i shëron ata.

Mattheo 9:2

E atë çast i prunë një të mbajturë (paralitikò) që lëngon ndë shtrat, e si pa Iisui besën’ e ture, i thotë së mbajturit: Mos u trëmb, bir, të qofinë ndëjierë fajet’ e tua.

Marko 2:8

E atë çast si e kupëtoi Iisui me Shpirt të tij, që mëndonejnë kështu me vetëhe të ture, u thot’ ature: Pse mëndoneni këto me zëmëra tuaj?

Marko 2:10

Po që të shihni se i biri njeriut ka u(r)dhër mbi dhe të ndëjejë fajetë (i thotë së mbajturit):

Lluka 7:48

E i thot’ asaj: Të ndëjenenë fajet’ e tua.