4 E qenë ca që u zëmëruanë me vetëhe të ture, e thoshnë: Mbë se u bë të humburit’ e kësaj mirosë?
E si digjuanë të dhjetë, u zëmëruanë për të di vëllazër.
E kur ishte ai ndë Vithani, mbë shtëpi të Simonit së leprosurit, tek rrijte ai ndë sufra, erdhi një grua, e kishte një garafë pa dorë, plot me miro nga Nardho të qëruarë, shumë të shtrëjtë, e si e theu garafënë pa dorë, ja derdhi mbi krie të tij.
Se këjo mund të shitej më tepër se treqind dhinarë, e t’ipejnë të varfëret, e zëmëronejnë mbë të.