Marko 1:35 - Dhjata e Re 1827

³⁵ E si u ngre nesëret shumë mëngjes, dolli jashtë, e vate ndë një vënd që nukë qenë njerëz, e atje falej.

Marko 1:35 Referans Kwoze

Lluka 6:12

E u bë mb’ato dit, dolli ndë mal të falej, e shkonte gjithë natënë mbë të falë të Perndisë.

Efesio 6:18

Me çdofarë të luturë e të falë, fali gjithënjë me Shpirt, e mbë këtë të tillënë të rriji cgjuarë, me çdofarë durim e të luturë për gjithë Shënjtorë.

Lluka 5:16

Po ai shtëmëngej ndë vënde që s’qenë njerëz, e falej.

Çifut 5:7

Ai (Krishti) ndë dit të kurmit së tij, si pat prurë të fala e të lutura me të thirrë të fortë e me lot mb’atë që mund ta shpëton atë nga vdekëja, e si u digjua për evllavi.

Ioanni 6:15

Ma Iisui si e njohu që do të vijnë ta mirrë atë me pahir, e ta bëijnë mbret, u shtëmëng pa ai ndë mal vetëmë.

Mattheo 14:23

E si lëshoi botënë hipi ndë mal vetëmë të bën të falturit’ e tij, e si u err, mbeti vetëmë atje.

Filippiot 2:5

Le të jetë edhe mbë ju ai kshill, që qe edhe mbë Hristo Iisunë.

Ioanni 4:34

U thot’ ature Iisui: Të ngrënëtë tim është që të bëj thelimën’ e atij që më ka dërguarë, e t’i telios atij punënë.

Mattheo 14:13

Edhe Iisui si digjoi, iku ateje me varkë, e ndënji vetëmë ndë vënd që s’qe njeri, e si digjuanë bota, vanë pas sij mbë këmbë nga qutetetë.

Marko 1:36

E vanë pas sij Simoni, edhe gjith’ ata që qenë bashkë me të.